Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Anomalys worden beter naarmate ze harder beuken, zo blijkt uit hun optreden in het Patronaat te Haarlem. Liedjes heeft het Nederlandse drums/gitaar-duo eigenlijk niet, maar raggen kunnen ze als de beste. En dit werkt aanstekelijk. Het volkomen overstuurde en ontspoorde einde van de set is dan ook het hoogtepunt van een aardig optreden.
Ook opgefokt, maar wel van een heel andere orde zijn de daarna op het program staande The Fatals. Op het Rotterdam Rumble festival een paar maanden eerder was het kwartet uit Toulouse al een van de hoogtepunten. In het Patronaat zijn ze nog iets beter ingespeeld. Ze doen daarbij niet moeilijk over hun inspiratiebron: Oblivians wordt gecoverd in de vorm van een verwoestend beukende versie van ‘Big Black Hole’. Ook de eigen nummers laten niets aan intensiteit te wensen over. De rolverdeling is daarbij duidelijk: Marco en Vince Fatal nemen om de beurt het voortouw op gitaar en zang, bassist Will is het gestoorde feestbeest en drummer Flat zorgt dat het allemaal (maar net) bij elkaar blijft en vooruit gaat. Een van de beste garagebands van het moment.
Ook voor Demon’s Claws [foto] valt wat te zeggen, maar niet dat ze energiek zijn. Het begint al bij het einde van het concert van The Fatals. Normaliter begint de komende band met opbouwen tegelijkertijd met het afbreken van zijn voorganger. Zo niet Demon’s Claws. The Fatals hebben al lang en breed alles ingepakt en staan met flessen drank klaar in de zaal als de eerste Demon’s Claw het podium eindelijk komt opsjokken. Een beetje meedrummen met de plaat van de dj is voor de gitarist dan ook nog belangrijker dan het stemmen van zijn instrument. Ook tussen elk nummer moet minuten lang geklooid en slap geouwehoerd worden. Door de bassist (die een merkwaardig ouwenichtensjaaltje om heeft) dan – de zanger staat alleen maar met zijn haar voor zijn ogen suf te zijn en ook de gitarist maakt een niet al te heldere indruk.
Muzikaal vertaalt deze band uit Quebec zijn überslacker-levenshouding in merkwaardig hypnotiserend voortdreindende muziek. Je wordt als toeschouwer ongewild meegezogen in de groove, die het begrip ‘lui’ al ver voorbij in de categorie ‘lamlendig’ gecategoriseerd moet worden. Daarom is het absoluut niet erg dat het concert zich uren voort lijkt te slepen, zeker met al die pauzes tussen de nummers. Integendeel, er wordt luidkeels gevraagd om een toegift. Maar de band houdt het dan toch echt voor gezien. “We played for hours man, we don’t have anymore songs” brengt de zanger in tegen verzoeken van het inmiddels aan deze muzikale heroïne verslaafde publiek om meer.
http://www.kindamuzik.net/live/demon-s-claws/demon-s-claws-the-fatals-the-anomalys/11496/
Meer Demon's Claws op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/demon-s-claws
Deel dit artikel: