Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Kan iemand gitaarsnoeren monteren?" vraagt Mocky quasi-nonchalant aan het publiek. Om even later met een papieren apenmasker rond te springen en een moppie te spelen op een rode speelgoedgitaar. “Vanmiddag gekocht met het geld dat ik van Paradiso kreeg”. Optredens van de in Berlijn woonachtige Canadees zijn altijd goed voor een glimlach. Jammer dat de zaal van De Helling nog half leeg is tijdens het charmante optreden van de groep, die dit jaar een bescheiden hit had met ‘Catch A Moment In Time.’ De meeste bezoekers van het Utrechtse Nu Heroes-festival zijn rond tien uur nog onderweg. Of ze zitten in Tivoli, waar drum ‘n’ bass-beukers Logistics, Nu:Tone & Roni Size de zaal vanavond laten zweten.
Veel uitwisseling tussen de twee zalen is er vrijdag niet. Daarvoor zijn de programma's simpelweg te verschillend. De Helling is vanavond het domein van vette techno, stoere electro en leuke bandjes. Waaronder Pitchtuner; een maf Japans/Duits trio dat zijn tweede optreden van de avond geeft en er net een autorit van ruim twee uur op heeft zitten. "We came especially for you!" schreeuwt de zanger. Hij ziet er met zijn warrige hoofd uit alsof hij achterin de vrachtwagen een tukkie heeft gedaan. Het is een onwaarschijnlijk stelletje. Zo lijkt de drummer een gesjeesde Wall Street-handelaar, compleet met streepjesoverhemd en buma-hoofd en past de langharige bassiste met haar felgekleurde jurk zo in een fotoreportage van ID-Magazine. Ze houdt een futuristische basgitaar vast, waar ze zo te horen pas vorige week op heeft leren spelen. Het optreden van Pitchtuner, dat een soort mengelmoes speelt van punkfunk en garagerock, met af en toe zang in het Japans (!), rammelt weliswaar aan alle kanten, maar het is wel de leukste show van die avond. Wat het trio tekort komt aan technische kwaliteiten maken ze namelijk meer dan goed met hun inzet. Toch kan het publiek de grap maar matig waarderen. Rond drie uur 's nachts loopt de zaal leeg omdat veel mensen Roni Size willen zien.
Eerder die avond maakte Anthony Rother meer indruk op het publiek, met zijn set van live gespeelde electro. Geen laptop te bekennen bij de Duitse muzikant uit Offenbach, van wie geen optreden hetzelfde is. Hij ziet er uit als een ‘chubby’ pizzakoerier met hanenkam en een fout, opgezet kraagje. Van styling heeft de Duitser dus geen verstand, maar hij weet precies hoe zijn analoge machines werken. Rother speelt veel nummers van zijn recente album Popkiller, waaronder het met megafoon gezongen ‘Father’. Met dat album bewees Rother dat je ook electro kunt maken zonder breakbeats. Als de hi-hat invalt, gaan er gelijk tientallen armen de lucht in. Overstuurde 'four-to-the-floor' klinkt net zo vet bij hem. Jammergenoeg bouwt Rother zijn set verkeerd op, waardoor het hoogtepunt al in het begin valt en de boel vervolgens naar een einde kabbelt.
Die fout maakt DJ Nuno dos Santos niet. Maar die speelt dan ook een thuiswedstrijd in Utrecht. Hij weet wat het publiek wil en geeft ze een fantastische remix van Giorgio Moroders klassieker ‘The Chase’, Miss Kittin en uiteindelijk Daft Punk. Zijn strakke, in tweeën gebroken set vol techno, electro en mooie breaks is om door een ringetje te halen. Lokale helden zijn eigenlijk toch het leukst.
http://www.kindamuzik.net/live/diverse-artiesten/nu-heroes-mocky-pitchtuner-anthony-rother-en-nuno-dos-santos/9140/
Meer Diverse Artiesten op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/diverse-artiesten
Deel dit artikel: