Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Mark Oliver Everett, ook wel E genaamd, geldt met zijn band EELS al meer dan een decennium lang als één van de meest zwartgallige, originele en doordringende singer-songwriters. Hij lijkt het ongeluk aan zijn kont te hebben hangen (slechte relatie met zijn vader, allebei zijn ouders overleden en zijn zus pleegde zelfmoord), maar de ellende is tegelijkertijd zijn belangrijkste muze: het levert altijd weer prachtige, doorleefde muziek op.
Vanavond staat hij in de Oosterpoort met zijn programma An Evening with EELS. Dit om de nieuwe best of-compilatie Meet The EELS Vol.1 en een verzameling zeldzame B-kantjes, nooit uitgebrachte liedjes en vreemde versies ervan, genaamd Useless Trinkets, te promoten.
Maar alvorens E het podium betreedt, krijgt het publiek een documentaire van een uur lang te zien. Daarin gaat hij op zoek naar zijn vader, die een briljante maar tijdens zijn leven ondergewaardeerde kwantumfysicus was en de theorie van parallelle universa bedacht.
Als E dan eindelijk opkomt, klinkt er een 'voice in the speakers' die E's leven claimt te zijn en hem ter verantwoording roept. E dient hem gelijk van repliek met het liedje 'It's a Motherfucker' en de toon is gezet voor een avond vol deprimerende liedjes en ironische humor.
Pakte hij bij de vorige tour nog groots uit door een strijkkwartet aan te laten rukken, nu wordt E alleen vergezeld door EELS-multi-instrumentalist 'The Chet', met wie hij een muzikale stoelendans uitvoert langs piano, drums, gitaren, zingende zaag, kistorgeltje en pedal steel. Samen werken ze zich nonchalant door een set vol niemendalletjes en bekende nummers uit het gehele oeuvre van Eels.
Tussen de liedjes door leest E brieven van fans en al dan niet lovende recensies voor en laat The Chet een episode uit zijn leven voordragen. Het lijkt wel kleinkunst en is absoluut vermakelijk, maar toch boeien ze het meest als ze zich volledig aan de muziek wijden. Door alle jolijt op het podium dreigt de impact van de rafelige liedjes soms namelijk te vervliegen en dat is jammer.
Want het kan wel degelijk indruk maken, zoals blijkt wanneer E er de tijd voor neemt om stevig te rocken. Of in de toegift met het hartverscheurende 'I'm Gonna Stop Pretending That I Didn't Break Your Heart', waarin E's rauwe stem prachtig combineert met het klaaglijke geluid van de pedal steel.
Volgens de 'voice in the speakers' was het "pretty good". Krijgt die ook nog een keer gelijk.
Foto uit het KindaMuzik archief, door Marc de Krosse
http://www.kindamuzik.net/live/eels/eels-an-evening-with-eels/16671/
Meer Eels op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/eels
Deel dit artikel: