Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op woensdag 10 december trad het New Yorkse Enon aan in VERA. Enon bestaat uit Toko Yasuda, de meisjesachtige bassiste, toetseniste en vocaliste, John Schmersal, de kleine zanger/gitarist en eventuele bassist of toetsenist, en drummer Matt Schultz, die de samples doet en met robot-motoriek de kenmerkende stevige ritmes neerzet. Enon is bezig aan haar Europese toernee, om aan het eind van december nog naar Australië en in januari naar Japan af te reizen. In Groningen liet het publiek het in ieder geval afweten; de opkomst had de kleine kelderbar redelijk kunnen vullen. Nu stonden ze echter in de grote zaal.
Enon heeft een prettige pretentieloze uitstraling en met Toko Yasuda een bevallige verschijning. De sterkste momenten waren wanneer Yasuda haar ultieme meisjesstemmetje met de harde en dansbare drumpartijen van Schultz en zijn drumcomputer kon laten contrasteren. Eén van de beste nummers van de set was Starcastic, waarin Yasuda schreeuwend in de refreinen de popmelodieën van mede-zanger Schmersal afwisselde.
Een ander goed nummer was ‘Natural Disasters’: een inventief popliedje, met goede drumpartijen en verrassende samenzang. Dat soort nummers vormden tijdens het concert echter slechts één-derde van het repertoire. Een ander deel werd ingenomen door nummers met een tot een menselijke stem vervormd basgeluid en een half pratende/ half rappende Schmersal, die wel komisch waren door de hiphopbewegingen en aanverwante lichaamshoudingen van deze typische indie-muzikant, maar muzikaal veel minder boeiden. Ook had Enon een sectie rocksongs die van een vrij standaard gehalte waren. Geen onaardige nummers, maar zeker niet vernieuwend. Als je Starcastic of Natural Disasters gehoord hebt, wil je meer van waar dat vandaan komt.
Je had Enon ondanks alles wel een groter publiek toegewenst. De band heeft zeker wat te bieden. De nummers zijn bijzonder dansbaar voor indie-muziek en Enon heeft getuige het concert af en toe erg lekkere liedjes. Alleen deed de band zichzelf niet genoeg recht. Tussen de nummers door fluisterde Yasuda dingen in de microfoon die voor het publiek nauwelijks te verstaan waren. Op andere momenten zat er weinig vaart tussen de nummers door de lange tijd die ze namen voor het stemmen van de gitaren en het zwijgen van de band zelf. Bovendien mondde het laatste nummer van de toegift uit in een langdurend en oorverdovend lawaai voortgebracht door de keyboards. De band liep tijdens deze geluidsexplosie van het podium, waarna de geluidsman het geluid wegdraaide en de dj de zaalmuziek aandeed. Door dat laatste werd een afsluitend applaus al helemaal afgesneden. De merchandise van de band deed het daarentegen goed.
Meer foto's te zien op de Vera site
http://www.kindamuzik.net/live/enon/enon/4844/
Meer Enon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/enon
Deel dit artikel: