Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Drie van de meest veelbelovende nieuwe acts uit de Verenigde Staten", kondigt de website van Trix deze op papier heerlijke gitaaravond aan. Gloednieuw zijn de acts niet, veelbelovend alleszins wel. Alle drie stellen ze een nieuwe plaat voor. Muzikaal situeren de bands zich in het spectrum van de folk, maar elk geven ze er een geheel eigen invulling aan, wat op zich een verdienste is. Maken ze de beloftes ook live waar?
Woods gaat alvast volledig op in hun concert. Instrumentaal of gezongen, psychedelisch of eerder aanleunend bij country, de nummers stuwen lekker voort. Op het vlak van structuur, ritme en melodie zijn hun nummers eerder gewoon, maar hun mooi samenhangend en opgevuld geluid klinkt fris en vrolijk, en daardoor toch net even anders. Met dank ook aan de hoge stem van zanger Jeremy Earl en de gekke geluiden die getoverd worden uit de indrukwekkende set pedalen op de grond. Het viertal maakt geen verpletterende indruk maar het is wel fijn wegdromen bij hun melodieuze jarenzeventigtrip.
Een groot deel van het publiek is duidelijk opgedaagd voor The Cave Singers. Hun muziek leunt het minste aan bij folk, wat misschien te verklaren is door de punkachtergrond van het drietal. Ze spelen erg stevig en besteden vaak aandacht aan een beukend ritme. Andere nummers klinken dan weer erg bluesy, in de sfeer van alt.country en Woven Hand, en soms kabbelen ze gewoon aangenaam voort. De set is alleszins gevarieerd opgebouwd. De groep brengt een overtuigend en expressief concert, waarbij vooral zanger Pete Quirk soms tekeergaat als een heuse predikant.
De zachte, erg rustige folk van Espers is voor velen aanwezig blijkbaar iets te rustig. Nochtans is net dit hun handelsmerk. Espers speelt zoals steeds zeer ingetogen en afgemeten, bijna zuinig, vooral tijdens de oudere nummers. Espers III blijkt een stevigere, meer ritmische plaat te zijn. De nieuwe nummers klinken ontegensprekelijk Espers wegens nog steeds een dromerig karakter, maar toch wordt er iets nieuws toegevoegd aan hun beproefde geluid. De muziek is minder ijl en meer gefundeerd, met een belangrijke rol voor de gitaar eerder dan de cello. Hoewel gekweld door een jetlag en problemen onderweg doet het zestal zijn best. De lauwe reactie van het publiek is dan ook jammer.
Foto van Espers uit het KindaMuzik archief, door Hans van der Linden.
http://www.kindamuzik.net/live/espers/espers-the-cave-singers-woods/19383/
Meer Espers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/espers
Deel dit artikel: