Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Next Big Thing?!-bands lijken de laatste tijd alleen uit het Verenigd Koninkrijk te komen. Toegegeven: eind vorig jaar hadden we de Canadese internethype die werd waargemaakt, genaamd Arcade Fire. Dit jaar viel die eer te beurt aan Clap Your Hands Say Yeah, al viel deze groep live door de mand. We Are Scientists breekt niet echt door, The Robocop Kraus wordt jammerlijk beticht van epigonisme en dus is het veelal Engeland voor, Engeland na.
Niets mis mee, er komt genoeg spannend materiaal van de overkant van de Noordzee. Maar voor de verandering is er nu een ander geluid te horen. Uit New York City komt tot ons: Gogol Bordello [foto rechts]. Acht man sterk namen ze hun tweede album Gypsy Punks op onder de bezielende leiding van niemand minder dan Steve Albini. Tom Waits of Shane McGowan gingen hen voor in het mixen van Beefhartiaanse invloeden, folk, Kurt Weill en cabarettactieken. En beiden koppelden eerder een potten-en-pannen-rockidioom aan een akoestisch instrumentarium, maar Gogol Bordello gaat veel verder. Springerige punk met reggae, grunts, dub, folkviool, accordeon, klezmer: het kan allemaal en komt wellicht minder dan gedacht uit in de richting van Flogging Molly, als wel in de hoek van Mano Negra en consorten. Oost-Europese volksmuziek met ronkende powerchords? Check. Polka gemengd met een southernsausje? Check. Geen touw aan vast te knopen en zo zot als een achterdeur, zeker wanneer zanger Eugene Hutz klinkt als Borat.
Vanavond speelt Gogol Bordello eindelijk live in de bovenzaal van Paradiso, waar we eerst de cowpunkers Scotch Greens krijgen. Ze vlammen aardig, maar beklijven niet. Ze worden gevolgd door rock-'n-roll-punkers Throw Rag [foto links]. Combineer sleazy rock met een strippende zanger die uiterlijk wat weg heeft van Perry Farrell en met vettige solo’s, en je hebt een vuig geheel. Toch worden beide voorprogramma’s vakkundig naar huis gespeeld als Gogol Bordello opkomt.
Stond het publiek in geringe getale en aangevuld met wat Racoon-spijtoptanten (de Zeeuws-Utrechtse hitband speelde voor een uitverkochte grote zaal!) eerder nog onwennig stil, dan slaat de vonk direct over op de inmiddels vollere bak met de aftrap ‘Immigrant Punk’. Oost-Europese patchankapunk met bezieling, cabarettheatraliteit en vooral veel pret worden over ons uitgestort. Huppelen, volksdansen; het publiek gaat in sneltreinvaart om. Op en af tussen tempokrakers en momenten om op adem te komen spettert Gogol Bordello van de planken. Zelden zoveel pret gepaard zien gaan met briljante muzikale stijlvermenging en podiumbezieling als bij Hutz en de zijnen. Helemaal af die show, niets meer aan doen. En die hoempadeun van ‘Start Wearing Purple’ krijg je dagenlang niet je kop uit.
Een Next Big Thing?! dus? Reken maar. Als festivalboekers een beetje opletten en deze band niet wegstoppen op een zijpodium, kunnen heel veel festivalgangers bakken plezier gaan beleven aan deze losgeslagen meute. Zoveel stijlen als Gogol Bordello in de borrelende stoompot gooit, hebben we sinds Test Icicles in een heel ander jasje niet meer gehoord. En laten de maffe New Yorkers nu ook nog eens een stuk feestelijker zijn! Gogol Bordello voor Pinkpop, Rock Werchter, Lowlands en Roskilde dus? We kunnen onze lol alvast niet op.
http://www.kindamuzik.net/live/gogol-bordello/gogol-bordello-throw-rag-scotch-greens/11447/
Meer Gogol Bordello op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gogol-bordello
Deel dit artikel: