Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een stukje geschiedenis vanavond in de Melkweg. Frontman Ian Anderson van de legendarische folkband Jethro Tull speelt voor het eerst sinds veertig jaar weer het volledige conceptalbum Thick as a Brick uit 1972. Dit in combinatie met de dit jaar uitgekomen opvolger Thick as a Brick 2.
Het is dat de Dickensdag toch echt in Deventer en in december plaatsvindt. Maar als de muzikanten in schoffiekleding met grote bezems het podium betreden, lijkt het eerder alsof er een Dickensvoorstelling gaat beginnen in plaats van een rockconcert. Maar de teksten op het conceptalbum zijn gebaseerd op een gedicht van de 8-jarige Gerald Bostock, vanavond gepersonificeerd door zanger/acteur Ryan O'Donnell. Dus op het programma staat een rockopera in de traditie van Tommy van The Who. Na een filmpje waarin 'dokter' Ian Anderson een onzichtbare Gerald Bostock toespreekt, zet de band de eerste tonen in van Thick as a Brick.
Deze korte intermezzo's kenmerken het optreden. Zo doet muzikante Anna Phoebe via Skype mee in een filmpje waarin ze jongleert met fluit en baby en verschijnen aan het einde van de eerste helft de letters B r i c k groot in beeld. Helaas vertonen deze intermezzo's weinig samenhang, het optreden houdt het midden tussen rockconcert en -opera. Maar dit is voor kniesoren, want de band zet het 44 minuten durende eerste album magistraal neer. Vol energie en met zijn fluit en bouzouki laat Anderson horen wat voor een geweldige muzikant hij is. En ook zijn karakteristieke eenbenige fluitdansje ontbreekt vanavond niet. Het is een slimme zet om O'Donnell de zangpartijen gedeeltelijk over te laten nemen. Blijkbaar weet Anderson maar al te goed dat zijn stem niet meer dezelfde is als veertig jaar geleden.
O'Donnell gaat na de pauze niet meer gekleed in schoffiekleding, maar in pak. Hij is nu een man van de wereld die met nieuwe uitdagingen te maken heeft. Het tweede deel sprankelt minder. Het tweede gelijknamige album mist de dynamiek van zijn voorganger en ook de overgangen tussen de nummers verlopen minder soepel. Maar het publiek, bestaande uit trouwe fans die net als Anderson met de tijd zijn meegegroeid, zijn laaiend enthousiast.
Anderson laat met dit optreden zien dat folk en rock prima hand in hand gaan en vertoont met zijn 65 levensjaren een vitalisme waar generatiegenoot Mick Jagger een puntje aan kan zuigen. Een dappere tour de force waarmee hij oude liedjes een nieuw leven inblaast en zichzelf vernieuwt. Een mooie prestatie!
http://www.kindamuzik.net/live/ian-anderson/ian-anderson/23438/
Meer Ian Anderson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ian-anderson
Deel dit artikel: