Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In haar donkere broek, witte overhemd en zwarte vest ziet de blondgelokte Ilse DeLange er kek uit bij de presentatie van haar nieuwe album The Great Escape. Zo kek zelfs dat radio-dj Giel Beelen aan het einde van het optreden bij het uitreiken van het eerste exemplaar verzucht: "Gotsamme, wat is ze lekker!" Toch is het meest in het oog springende kledingstuk van de avond een T-shirt met daarop het logo van de HEMA, gedragen door zomaar een bezoekster. Dit shirt sluit perfect aan bij het ongekunstelde imago van de Almelose, die inmiddels is uitgegroeid tot Neêrlands favoriete schoondochter.
"Super dat u er bent", verwelkomt DeLange in onvervalst Twenste tongeval het publiek, om gelijk maar te vertellen dat ze het allemaal reuzespannend vindt en behoorlijk nerveus is geweest. Dat is ook wel te begrijpen, want het gaat vanavond niet om zomaar een optredentje. Boven is de bar gereserveerd voor VIP's met een speciaal polsbandje; in de zaal zouden zich diverse bobo's van platenmaatschappij Universal uit binnen- en buitenland moeten bevinden en vooraan bij het podium staat de harde kern van haar fans.
Voor alle partijen staat er een hoop op het spel. Slaagt DeLange er weer in een meer dan uitstekende verkoop te halen om zo, na het échec bij Warner, aan de verwachtingen van haar nieuwe platenmaatschappij te voldoen? Gaat het nu dan eindelijk een keer lukken in de Verenigde Staten? Zal ze haar Nederlandse aanhang tevreden kunnen houden door niet al te hoog van de toren te blazen?
Helemaal lekker zit DeLange nog niet in het nieuwe materiaal dat ze samen met de Amerikaanse producer/liedjesschrijver Pattrick Leonard in de Verenigde Staten schreef. Leonard is niet zomaar iemand. Eerder was hij samen met Madonna verantwoordelijk voor internationale megahits als 'La Isla Bonita' en 'Like a Prayer'. In zijn adresboekje staan bovendien namen als Elton John en Jewel. Als DeLange op haar eigen ontwapenende wijze vertelt over de samenwerking, zegt ze meteen dat de nieuwe cd heel erg divers is: "Daar houd ik van."
Toch sluipt het gevaar van eenvormigheid in haar muziek, zo blijkt gedurende het optreden. Mede dankzij een stevig rockende begeleidingsband, waarin vooral toetsenman Wil Maas excelleert met gedreven spel op een lekker ouderwets Hammond-orgel, verdient dat een ruime voldoende. Toch komt DeLange pas in de tweede helft echt los bij bewezen succesnummers als 'I'm Not So Tough' en 'Livin' On Love', die voorzien worden van haar soms Tanya Tucker-achtige snik. De blije mensen die ze in de zaal zegt te zien worden pas echt blij als het mannetje van de radio ook nog een gouden plaat wegens 43.000 uitgeleverde cd's uit zijn pet tevoorschijn tovert. "Supertjegaaf", vindt de ogenschijnlijk verraste DeLange het. Daar kunnen ze het in de VS mee doen...
http://www.kindamuzik.net/live/ilse-de-lange/ilse-delange/13208/
Meer Ilse de Lange op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ilse-de-lange
Deel dit artikel: