Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Strak in het pak, haartjes goed gekamd stonden de vier Newyorkse heren van Interpol de laatste tijd in diverse muziekbladen. Waaronder OOR, dat ze op de bladcover zette. Datzelfde blad had reclamespandoeken aan de zijkanten opgehangen van het concert in de Oude Zaal van de Amsterdamse Melkweg, dat al bijna een maand van tevoren uitverkocht was. Dit, en de dranghekken voor het podium moesten het gevoel geven dat hier een héél belangrijke band acte de présence ging geven.
Een terechte hype? Na beluistering van het nieuwe album net uitgebrachte album Antics (dat overigens al sinds juni op vele downloadnetwerken is te vinden) is dat mijns inziens niet terecht. De opwinding die Turn on the Bright Lights in 2002 bij mij teweegbracht is verdwenen. In plaats daarvan klinken de nieuwe nummers vaak saai en eentonig. Maar misschien dat het zwakkere Antics live wél kon overtuigen.
En ja, ze overtuigden. Maar met slechts vier nummers van Antics. Het zwakkere materiaal van de laatste plaat werd omzeild door het zwaartepunt op Turn on the Bright Lights te leggen. Krakers als ‘Obstacle 1’, ‘PDA’, ‘Say Hello to Angels’ en ‘Stella Was a Driver and She Was Always Down’ gingen er – om maar een cliché te gebruiken – in als zoete koek bij het enthousiaste publiek.
De fotogenieke heren – vijf in totaal door het meedoen van een overigens onhoorbaar meespelende toetsenist – hadden wederom hun mooiste kleren aangedaan voor het optreden. De stijlvolle rood-zwartcombinatie zag er flitsend uit. Blikvanger op het podium was bassist Carlos D. Met een pistoolholster om de zij, superstrak overhemd en nette scheiding in het haar zou je hem eerder aanzien als Gestapo-agent dan als Interpol-bandlid, zonder de beste man te willen beschuldigen van Nazi-sympathieën.
De set van het stoïcijns overkomende Interpol werd in sneltreinvaart afgewerkt. Al na 45 minuten ging de band – zonder veel contact met het publiek te maken – het podium af, om terug te komen voor één nummer: ‘Roland’. “My friend is a butcher, he’s got sixteen knives”, u kent het nog wel. Flinke beweging in het publiek, dat voor het korte optreden verwend werd met een goed, stuwend geluid, een perfect op elkaar ingespeelde band en een uitstekende zanger in de vorm van Paul Banks. En gitarist Daniel Kessler kwam ditmaal niet pijnlijk ten val, zoals gebeurde tijdens hun optreden op Metropolis 2003. Als het concert u niet lang genoeg duurde: op 22 november geeft Interpol een optreden in Paradiso. Fotografie: Rob Vermaas
http://www.kindamuzik.net/live/interpol/interpol/7361/
Meer Interpol op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/interpol
Deel dit artikel: