Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
James Iha staat als gitarist van The Smashing Pumpkins tot het jaar 2000 voor de grootste zalen en festivalweides van de wereld. De gitarist duikt na het uiteenvallen van de band uit Chicago nog op de planken met A Perfect Circle en leent zijn vaardige snaren- en compositietalent aan bands als Vanessa and the O's en Tinted Windows. Veertien jaar na zijn solodebuut Let It Come Down ziet het album Look to the Sky het daglicht. De plaat brengt Iha voor vier concerten naar Europa, waaronder ook de Amsterdamse Bitterzoet.
Iha heeft niet zoveel ervaring met concerten waarbij hij degene is die vol in de schijnwerpers staat. Dit jaar werkte hij er tot nu toe zo'n twintig af. In het krappe uur speeltijd doet de schuchtere singer-songwriter zijn best het publiek te vermaken met koddige anekdotes, waarbij opvalt dat hij een nogal bijzonder gevoel voor humor heeft: niet zelden is hij op het bijkans sullige af zelf het mikpunt van zijn spot. Met het gegiechel in het publiek en geholpen door een zaalopstelling met stoeltjes en tafeltjes, weet Iha een knusse sfeer te scheppen waarin zijn zachtmoedige nummers goed toeven.
Als om het vooral zichzelf voor te houden, opent Iha met de single Be Strong Now. Wat meer pit en bravoure kan bepaald geen kwaad; alsof hij bang is dat de microfoon zijn stembanden of hem zelfs helemaal zal verorberen fluistert Iha zijn teksten. Na een bloemlezing uit recent materiaal, dat nog steeds de softfocusromantiek kent van het debuut, veren de bezoekers dan ook op bij nota bene een cover ('Dancing Barefoot' van Patti Smith) die Iha vocaal ietwat venijnig brengt.
Iha's nummers leunen zwaar op zoete melodie en een kabbelend ritme. Hier geen furieuze uitbarstingen of powerchords. Wel maakt de iele figuur duidelijk dat hij verantwoordelijk was voor de typische ingenieus harmonieus vervlochten en vaak verrassend tegendraadse partijen bij The Smashing Pumpkins en in concert met A Perfect Circle. Als je de vinger op een James Iha-stempel moet leggen, dan daarop.
Opgroeien en plein public is voor niemand makkelijk, maar een martelgang is het concert zeker niet voor James Iha. Hoe langer hij zich omringd weet door zijn eigen songs, hoe meer hij thuis raakt in zijn habitat en 'Mayonaise' van The Smashing Pumpkins krijgt een waardige en gloedvolle vertolking (hij is co-auteur van het nummer). In het eerbetoon aan David Bowie in de vorm van diens 'Rock 'n' Roll with Me' laat Iha met zijn twee bandmakkers de teugels een ietsje vieren om bij wijze van slotakkoord nog maar eens duidelijk te maken dat de rock van James Iha als hij het alleen voor het zeggen heeft zich niet bedient van shock-and-awe, maar van een harmonieus charmeoffensief.
http://www.kindamuzik.net/live/james-iha/james-iha/23488/
Meer James Iha op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/james-iha
Deel dit artikel: