Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als punk niet was ontstaan uit protest tegen symfonische overdaad in de popmuziek, dan zou het zijn woede wel hebben gericht op de akelig gelijkmatige softpop van James Taylor. De 64-jarige singer-songwriter kan in zijn eentje model staan voor de dromerige Westcoast-luistermuziek uit de jaren zestig. 'Kwaliteitsmuziek' die sommigen diep raakt en anderen op de zenuwen werkt.
Wat niemand de troubadour kan ontzeggen, is zijn fraaie, tikje nasale stem en de grote vanzelfsprekendheid waarmee hij zingt. In de huidige tijd alleen te vergelijken met Al James van Dolorean. Zelfde gemak, zelfde klasse liedjes, maar met een minder scherp randje. De songs komen Taylor vanzelf aanwaaien, zegt hij vanavond in Amsterdam. Zoals het beroemde 'Sweet Baby James' door het autoraampje naar binnen dwarrelde tijdens een lange rit naar een pasgeboren neefje.
Anno 2012, vele omzwervingen, verslavingen en huwelijken later, opereert Taylor nog even understated en standvastig. Strammer door de jaren, maar nog immer gezegend met een soepel, supernatuurlijk stemgeluid. Het repertoire van vanavond is één lange reis door Taylors oeuvre, onderbroken door een korte pauze waarin de zanger met het publiek babbelt en handtekeningen uitdeelt.
Zijn liedjes worden perfect maar niet altijd even spannend opgediend door Taylors kleine band, met daarin onder meer drummer Steve Gadd, beroemd wegens zijn roffelende intro van Paul Simons '50 Ways to Leave Your Lover'. Een enorme bandrecorder komt ten tonele en speelt teruggevonden achtergrondvocalen uit een ver verleden af, die even gelijkmatig meevloeien in de tijdloze liedjes die Taylor speelt.
Op plaat kan dat songmateriaal flink gedateerd klinken door productiefratsen, maar daarvan is vanavond geen sprake. Een bescheiden aantal spotjes staat gericht op de stem van de man en zijn liedjes, waaronder het monumentale 'Fire and Rain', twee covers van Carole King en Marvin Gayes 'How Sweet It Is (to Be Loved by You)' als toegift. In de volgepakte hal viert Taylor ingetogen zijn triomf, terwijl de punkmuziek al lang in het museum is bijgezet.
http://www.kindamuzik.net/live/james-taylor/james-taylor/22889/
Meer James Taylor op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/james-taylor
Deel dit artikel: