Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een thuismatch spelen is altijd leuker dan op verplaatsing gaan. Ook voor een rockgroep. Leuker omdat het je eigen (Dender)streek is, je beste fans voor je staan en je je volledig kan laten gaan zonder aan reacties achteraf te denken. En op die manier zijn de gasten van Janez Detd ook op hun best. Zondag in jeugdhuis Nijdrop in Opwijk stond een groep die volwassen punk bracht, het label "best punk in Belgium" met verve verdedigend.
De cd Anti-Anthems is al een aantal maanden uit, dus veel verrassingen waren er niet te verwachten zondag in Opwijk. Al kwamen de punkers uit Dendermonde enkele keren onverwacht uit de hoek. Gitarist Lennert en bassist Joeri namen een loopje met de punktraditie om minstens één bekend popnummer in een punkcover te verkrachten. Er passeerden er op zijn minst – hoewel het telkens slechts een minuutje duurde – tien de revue. Punk met een knipoog dus, alle sérieux achterwege latend. Nog verrassend waren de twee nieuwe nummers die Nicolas & co op Nijdrop loslieten. Vooral 'Fire Is Yet to Come' bleef bij door zijn opbouw: mooie tekst, stevige riff en poppy geluid.
Janez Detd liet ook al zijn hits uit Anti-Anthems passeren. Hoewel de term "hits" in een punkomgeving elke cool verliest natuurlijk. Om het anders te stellen: elke single die de Dendermondse punkers tot nu toe uitbrachten werd doodgeknuffeld door Studio Brussel en zijn Afrekeningspubliek. 'Mala Vida' en laatste single 'Alright' op kop. Opvallend trouwens – en soms jammer eigenlijk op een live-optreden – hoe de nummers uit Anti-Anthems ook allemaal perfect klonken zoals op plaat. 'Raise Your Fist' en 'Anti-anthem' als respectievelijke openingssong en afsluiter van de show illustreerden hoe Janez Detd in de voorbije jaren hard aan een eigen sound heeft proberen te werken.
Die eigen sound van Janez Detd is in Belgische rockmiddens ook al jaren stof tot discussie. "Pure kinderpunk," hoor ik mensen nog zeggen – you know who you are – vier jaar na de release van de poppy klinkende naamloze Janez Detd-cd. Geen 'Take on Me' – het radio Donna-gevoel van Nicolas en co – zondagavond. Wel 'Lisa', 'Going Mental' en 'Rock on', maar dan allemaal in een Anti-Anthems-jasje. Dat wil zeggen, strak en uptempo. Volwassen punk met andere woorden. Vier jaar later en vier jaar ouder. The boys have grown up.
Naar het einde toe kreeg de show meer iets van een uit de hand gelopen repetitie: een hele losse sfeer, dikke ambiance zowel tussen de groepsleden onderling als met het publiek. De kwaliteit van de laatste nummers had er ook iets mee te maken natuurlijk. 'My Subterrific Torture' en 'Saturday', twee nummers uit de debuut-cd van Janez Detd, klonken als nooit tevoren en een smakelijke versie van 'Anti-anthem' sloot de boel af. De eindnoten werden met de bisnummers verzorgd geserveerd door de groep zelf. 'Tonight' met zanger Nicolas in de hoofdrol en 'Thanks a Lot' met drummer Bram in de spotlights. De groep zelf zocht nog een passende slotzin. "Clap your hands if you had a fucking great time" suggereerde iemand uit het publiek. Ondergetekende had er alvast weinig moeite mee.
http://www.kindamuzik.net/live/janez-detd/janez-detd/5867/
Meer Janez Detd. op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/janez-detd
Deel dit artikel: