Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De renaissance is nooit veraf bij figuren als John Parish. Hoeveel gedaantes kan één mens aannemen zonder teleur te stellen? Parish fungeerde reeds als producer van fel bejubelde albums van PJ Harvey, Sparklehorse, eels en Giant Sand, reisde met PJ Harvey de wereld rond als gitarist, schreef de soundtrack van Patrice Toye's Rosie en is momenteel op pad als frontman van zijn eigen band. Hierbij wordt hij omringd door twee Italianen (bassiste Giorgia Poli en toetseniste/vocaliste Marta Collica) en een Fransman (drummer Jean-Marc Butty). Ze mogen dan wel spelen onder de naam van John Parish, toch zijn het geen willekeurig van straat geplukte studiomuzikanten. Ze vormen een echte band met voeling voor de sfeer van Parish muziek.
Parish en zijn mediterranen brengen fragiele, mooie liedjes, die al eens durven opbouwen en uitbarsten, maar dat niet per se hoeven. De immer sympathieke John heeft een glimlach op het gezicht gebeiteld en is niet karig met het verspreiden van vertederde blikken over zijn feeërieke bandleden. Naast nummers van Once Upon a Little Time, waarin door Parish en soms ook Collica gezongen wordt, duiken er ook enkele oudere, meer filmische fragmenten op. Deze hangen wat verloren in de set en na afloop weet het publiek steevast niet wanneer juist te klappen. Een volledige breuk met de rest van het oeuvre vormen ze echter niet, dus praten we er niet meer over.
Opmerkelijk is wel Parish’s zang, zeker als je weet dat hij voordien nooit publiekelijk durfde zingen. Waarom toch die onzekerheid? Zijn warme timbre past immers perfect bij zijn breekbare liedjes en Pavarotti is al lang passé.
Parish’s goede daad voor de avond zit er weer op. Het publiek kan met een gerust hart de koude stad weer in. Want het is nu bewezen dat ware schoonheid bestaat.
http://www.kindamuzik.net/live/john-parish/john-parish/11287/
Meer John Parish op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/john-parish
Deel dit artikel: