Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Jonathan Wilson zou een naam uit een jongensboek van vroeger kunnen zijn, zoiets als Jonathan Wilson en de Ridders van het Kromme Zwaard of Jonathan Wilson en de Verborgen Piratenschat.
Een titel als Jonathan Wilson en de Zachtaardige Geest zou net zo goed boekdelen kunnen spreken. Gentle Spirit, zo heet dus het officiële debuut van de Amerikaanse avonturier. In dit geval gaat onze jonge held niet in een harnas achter draken aan. Wilson vervult een andere jongensdroom: hij zingt en speelt gitaar in een rockband.
Een stel hippies dat de platenkast van hun ouders plundert, zo zou je Wilson en de zijnen dus omschrijven. Wat begint als behouden retrorock, met overduidelijke Pink Floydreferenties, groeit uiteindelijk tot enkele extatische momenten.
Zoals ook op zijn album is te horen, herleven de jaren zeventig in volle glorie. De bandleden, met volgroeide baarden en in blokhemden met verschoten kleuren, doen denken aan acteurs in een slechte horrorfilm uit die tijd. Het ongewassen haar van Wilson bungelt over zijn elektrische gitaar, alsof hij in de huid kruipt van een jeugdige Neil Young. De minutenlange solo-escapades op zijn apparaat maken die gelijkenis helemaal compleet.
Als je eenmaal thuis vertelt van het twee uur durend luchtgitaarcircus, met hammondorgeltje, Santana-achtige ritmes en de jamrock van The Grateful Dead krijgt je pa gelijk spijt dat hij thuis is gebleven. Oudemannenmuziek is weer cool.
Foto's genomen in de Melkweg op 9 februari
http://www.kindamuzik.net/live/jonathan-wilson/jonathan-wilson/22535/
Meer Jonathan Wilson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jonathan-wilson
Deel dit artikel: