Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dit jaar waren er al heel wat bijna vergeten rappers te zien in de Melkweg. Na onder andere Jeru the Damaja, Son Doobie en Ed O.G. was het nu de beurt aan Keith Murray. Je weet wel; die rapper die vooral succes had in de hoogtij dagen van de Hit Squad met collega’s Erick Sermon, Redman en K-Solo. In 2003 maakte hij nog een comeback met een matig album, maar hij kwam vooral in het nieuws door ontmoetingen met de politie. Een vallende ster dus?
Die vraag blijft enigszins open na het optreden van de Melkweg, maar één ding is wel duidelijk: Keith Murray is een podiumbeest zoals er maar weinig van bestaan. Hoewel podiumbeest eigenlijk niet het juiste woord is, hij was ook een groot deel van zijn optreden te vinden midden in de zaal tussen het matig opgekomen publiek. Hij deed geen moeite om nieuw werk te promoten, maar knalde er meteen in met ‘Hostile’ en ‘I Shot Ya’. Het publiek was los, zeker na de aanmoediging van Keith om een flinke moshpit te bouwen. Hoewel de meeste rappers hiervoor hun neus ophalen en het liever afdoen als een blank rockverschijnsel, stond Keith er middenin.
De rest van de vijf kwartier bestond uit een complete chaos van in totaal zes verschillende nummers, een mislukte beautycontest voor het vrouwelijk schoon, een bijna constant knalgeluid uit de drumpad van de dj, een springende Murray, een zeurende Murray en tot slot een ware polonaise op ‘Rapper’s Delight’. Kwalitatief was het van een zeer dubieus niveau en een fatsoenlijk onafgebroken zin heb ik niet kunnen ontdekken, maar een enorm feest was het wel. En toen het normale zaterdagavondpubliek allang het hiphoppubliek in de Melkweg had vervangen, kwam Keith Murray nog even terug voor een compleet verbaasd publiek.
http://www.kindamuzik.net/live/keith-murray/keith-murray/11232/
Meer Keith Murray op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/keith-murray
Deel dit artikel: