Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Klaus Schulze figureerde eerder deze maand als centrale persoon in The Primer-sectie waarin het tijdschrift The Wire het fenomeen Kosmische Musik opnieuw onder de aandacht bracht. Schulze was in de jaren zestig en zeventig actief bij tal van baanbrekende bands waaronder Ash Ra Temple, Tangerine Dream en The Cosmic Couriers maar ook zijn solowerk, waarin hij als een ware synthesizeradept hoge ogen gooide, vestigde zijn naam als kosmische ambientpionier. Lisa Gerrard heeft van haar kant als zangeres bij Dead Can Dance evenzeer een naam opgebouwd.
De set bestaat uit drie delen, het bisnummer inclusief. Tonen zwellen aan terwijl een uitverkochte AB naar het rode doek kijkt. Naarmate het podium verschijnt wordt het publiek begroet door een vrolijk zwaaiende Schulze die zich te midden van machinerie - bestaande uit computers, synthesizers en versterkers - op een stoel met wieltjes van het ene naar het andere instrument begeeft. Of beter, kán begeven, want tijdens de lijvige set laat hij enkele machines toch onaangeroerd en beperkt hij zich voornamelijk tot een Rolandsynthesizer die hemelse klanken voortbrengt terwijl een uitstapje op een Moog voor een knappe aanvulling zorgt.
Schulze brengt met spaarzaam opgebouwde symfonieën - het meesterlijke Cyborg is soms nabij - een ode aan de kosmische muziek. Het grote verschil met weleer is dat de solostukken van Schulze korter zijn. Tot driemaal toe duikt Gerrard na enkele minuten uit de coulissen op. Eén keer maakt ze zelfs van de gelegenheid gebruik om een ander kleed aan te trekken. Met haar ijle stemgeluid benadert ze Schulzes klankenpalet op een zodanige manier dat beide geluidsbronnen eigenlijk perfect samenvloeien. Wel is het zo dat Gerrards meeslepende vocale bijdrage het samenspel wat overstemt in die zin dat ze al snel de aandacht opeist terwijl Schulze op zijn beurt in mineur een passende muzikale achtergrond zoekt. Maar dit was natuurlijk ook het centrale gegeven in Dziekuje Bardzo, de samenwerking die Schulze en Gerrard vorig jaar uitbrachten.
Schulze is een icoon uit een muzikaal verleden dat vaak door hedendaagse muzikanten gereanimeerd wordt maar het duo toont toch aan dat het niet altijd even gemakkelijk is om voorbeelden te overtreffen. Schulze en Gerrard zetten een meeslepende show neer die geen moment verveelt maar naar meer smaakt. En laat dit nu net het basisprincipe van kosmische muziek zijn.
Foto door arcsi (cc).
http://www.kindamuzik.net/live/klaus-schulze-lisa-gerrard/klaus-schulze-lisa-gerrard/19184/
Meer Klaus Schulze & Lisa Gerrard op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/klaus-schulze-lisa-gerrard
Deel dit artikel: