Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lamb-fans waren er al maanden over aan het klagen: de twee concerten die de band op 13 en 14 september 2004 zou geven in Paradiso zouden de twee allerlaatste zijn. In de acht jaar die verstreken zijn sinds de release van het titelloze debuutalbum heeft de Britse groep rond Louise Rhodes en Andy Barlow zonder ooit echt een hit te hebben een enorme fanschare en een nog grotere live-reputatie opgebouwd. De chemie tussen de twee tegenpolen (Andy de energieke, uitbundige beatfanaat en Lou, zoals zij liefkozend genoemd wordt, de serene sirene) werkt op het podium misschien nog wel meer dan op plaat: de een betovert de toehoorders met haar gouden stemgeluid en soms ijzingwekkend mooie teksten, terwijl de ander iedere zaal en festivalweide op zijn kop zet met zijn aanmoedigingen, gespring en gedans achter zijn keyboards en de altijd stevige breakbeats.
In het uitverkochte Paradiso was het maandag niet anders. Vanaf de prachtige opener 'Darkness' lieten de fans, extra gretig met het oog op het uit elkaar gaan van de band, zich door de Mancunians meesleuren door hun wondere wereld vol hemelhoge pieken en peilloze diepten. 'Gold', 'Gabriel', 'God Bless', 'Gorecki', 'All in your Hands' en naturlijk Andy's speledingetje 'Ear Parcel' kwamen voorbij, alsmede enkele (mindere) songs van het vorig jaar verschenen 'Between Darkness and Wonder' zoals 'Clouds Clear' en 'Please'. Publieksparticipatie was er bij 'Sun': van voor naar achter ging men op verzoek van Barlow hurken en hield men zijn mond (wat een hele prestatie mag heten) om daarna bij het opnieuw inzetten van de song omhoog te springen en te juichen. Simpel, maar uiterst effectief.
Het zal leuk staan op de DVD die uit gaat komen van de twee Paradiso-optredens (volgens Andy Barlow was de Amsterdamse zaal de perfecte plaats voor een dergelijke registratie). Maar wat Barlow zelf al aangaf tussen twee nummers door, was helaas waar: juist doordat het concert gefilmd werd ontbrak er iets. De band was niet ontspannen, de verwachtingen waren misschien té groot, hoe dan ook, het kwam allemaal wat vlak over. Ondanks de extatische fans (zie ook de reacties op Lamb's website) was dit niet de beste show die de band ooit gegeven heeft. Het was heel degelijk, maar ook wat routineus. Wellicht is een pauze wel goed voor ze. Want echt uit elkaar gaan ze niet - Rhodes en Barlow gaan zich bezighouden met soloprojecten, maar volgens het duo wil dat niet zeggen dat Lamb daarmee voorgoed verleden tijd is.
Voorlopig zullen we het echter moeten doen met de komende live-DVD, de vier albums en een paar mooie herinneringen aan de optredens die écht spetterden.
http://www.kindamuzik.net/live/lamb/lamb-7222/7222/
Meer Lamb op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lamb
Deel dit artikel: