Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voor de maandelijkse discoavond Foxes & Wolves, waar dit keer Greg Wilson en Legowelt zijn geboekt, is de Melkweg geheel in stijl aangekleed. De muren zijn volgehangen met kitsch en er staat een opgezette vos in de spotlights. Waar Greg Wilson graag teruggrijpt naar dansbaar discomateriaal van weleer, neigt de muziek van het Haagse Legowelt over het algemeen meer naar pure en functionele electro, zij het met een voorliefde voor grootse melodielijnen.
Na een prettig ontspannen set van Casper Tielrooij, schiet Greg Wilson met zijn lichtvoetige, zwierige stijl midden in de roos en hij sluit naadloos aan bij de visuele stijl van Foxes & Wolves. De Brit geeft zijn vaak ouderwetse discosounds een tijdloze sfeer mee en draait gemoedelijk en zelfverzekerd. Daarbij maakt hij gebruik van grote, ouderwetse bandrecordertapes. De functie ervan is niet helemaal duidelijk, maar ze bezorgen hem wel een intrigerend handelsmerk. De toegankelijke, warme platen van Wilson werken bovendien aanstekelijk bij een groot publiek, dat gestaag toestroomt totdat de oude zaal na veel hoogtepunten haar capaciteitsgrenzen bereikt.
Na Wilson blijkt het even later moeilijk overschakelen naar het veel hoekigere en stuggere Legowelt, een van de pseudoniemen van Danny Wolfers. Waar de terugspoelende tape reels op de bandrecorder van zijn voorganger een hypnotiserend effect creëerden in het felle stroboscooplicht, gaat Wolfers juist rechtlijnig van start. Zijn kenmerkende melodieën liggen ver achter in de mix en zijn platen sputteren in drukke, ongedurige blokjes. Met name de rigoureuze breuk met de symmetrie van zijn voorganger brengt de boel volledig terug bij af, wat als een noodrem werkt bij het publiek. Legowelt draagt hier ook aan bij door amper terug te grijpen naar zijn klassieke, ultramelodieuze tunes uit het begin van het vorige decennium. Als na veertig minuten de vaart er dan toch in begint te komen, is de Haagse synthesizerliefhebber al op tweederde van zijn korte set. Het publiek herpakt zich enigszins, maar Legowelts lineaire opbouw brengt de stemming niet meer tot de hoogten die eerder op de avond worden bereikt.
Legowelt mag dan de belangrijkste naam op het affiche van Foxes & Wolves zijn deze avond, de stijlbreuk die hij inzet, weet hij niet in zijn voordeel om te buigen. Daarbij komt zijn cultstatus als analoge alleskunner niet goed uit de verf tijdens deze performance. Greg Wilson daarentegen vertolkt precies het gevoel dat Foxes & Wolves bij voorkeur uitdraagt met een warme, excentrieke discosessie.
foto legowelt van Von Boot (cc)
http://www.kindamuzik.net/live/legowelt/legowelt-greg-wilson/21264/
Meer Legowelt op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/legowelt
Deel dit artikel: