Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vorig jaar zette Leon Bridges, een 25-jarige bordenwasser uit Forth Worth, Texas, een liedje online. Het schone 'Coming Home' raakte een gevoelige snaar en de likes en shares vlogen hem om de oren. Ook de twee opvolgers kregen eenzelfde onthaal. De nieuwe Sam Cooke was opgestaan en de platenmaatschappijen stonden in de rij om de soulster in spe te tekenen. Columbia Records is het geworden. Op 22 juni komt het debuutalbum uit en nu al speelt Bridges overal voor uitverkochte zalen. Zo ook in het Amsterdamse Bitterzoet.
Het publiek komt in aanraking met een jongen die niet alleen klinkt als Cooke, maar zich ook naar de stijl van de jaren vijftig kleedt. Een verzorgd colbertje en een hoog opgetrokken pantalon. Gedurende het gehele optreden blijft Bridges 'strak in pak'. De nieuwkomer neemt (logischerwijs?) nog weinig risico. Hij leunt op zijn geweldige stem en de liedjes zijn goed genoeg om er een leuke avond mee te hebben.
Bridges raakt je echter niet in het hart. Een persoonlijkheid ontbreekt. Het lijkt alsof hij te veel probeert om het gevoel van de onschuldige jaren vijftig te vangen. Hij zingt over Mississippi kisses, holding hands en zijn moeder. Waar zijn de verhalen over zijn bestaan in Texas?
De zevenkoppige band speelt een anonieme rol. Voor vuurwerk is er geen ruimte. Alleen tijdens de toegift, als Bridges alleen bijgestaan door een achtergrondzangeres, 'River' speelt, horen we de kippenvel veroorzakende soul waar zo naar verlangd wordt. Niet geheel toevallig is dat ook het enige moment waarop het publiek eventjes zijn mond weet te houden.
http://www.kindamuzik.net/live/leon-bridges/leon-bridges/25990/
Meer Leon Bridges op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/leon-bridges
Deel dit artikel: