Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Lange tijd wordt er niet gesproken. De drie muzikanten staan gebogen over instrumenten als oude professoren over lessenaars. Ryan Karazija, de voorman van het trio, wappert met zijn armen boven het keyboard als een grote tovenaar die een spreuk loslaat. Vaak pakt hij zijn akoestische gitaar, dan weet hij je te raken met een lief klein liedje, dat aanspoelt uit een kalme zee van elektronische klanken en dromerige pop.
Karazija verliet het zonnige Californië, om in het desolate en onstuimige IJsland, ver weg van alles en iedereen, sprookjesachtige folk te maken. De kleine zanger is het boegbeeld van Low Roar, dat al vrij snel met twee studioalbums en sterke optredens op onder meer het festival Iceland Airwaves de interesse wist te wekken. Hoewel op het titelloze debuut de meeste songs onmisbaar de gedaante van singer-songwritermuziek hebben, wordt op de geslaagde opvolger 0 juist meer in de richting van ambient gezocht.
De muziek van Low Roar is een borrelende geiser. Op gezette tijden spuwen de klanken als het hete water de lucht in. In Bitterzoet lukt het Karazija, die klinkt alsof hij ontzettend veel pijn heeft, om een spannende set neer te zetten. Als al na een uur blijkt dat de songs op zijn, komt hij terug voor een praatje en een aantal akoestische nummers, waarmee wordt teruggegrepen naar het werk van het eerste uur. Uiteindelijk voegt de rest van het gezelschap zich bij hem om met het uitgesponnen 'Breathe In' tot een zinderende climax van deze toverlessen voor gevorderden te komen.
http://www.kindamuzik.net/live/low-roar/low-roar/26305/
Meer Low Roar op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/low-roar
Deel dit artikel: