Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een zanger van het volbloed levenslied op een krakkemikkig podium met een bandje over een brakke PA een van zijn schnabbels zien afwerken in een aftands café ergens aan een van god verlaten costa; het is meer dan ietwat sneu. Dat lot is echter nogal wat halve - en zelfs voormalig hele - goden ten deel gevallen. Maar wat wás hij goed destijds. En toch: die stem, die is er nog wel hoor.
Marc Almond zorgt ervoor dat hij in een puike rockzaal terecht komt met dito installatie. Het publiek heeft er zin in op een manier die nog net geen 'inhaken = meemaken' is, maar het scheelt niet veel. Almond-adepten zijn trouw. En vergevingsgezind. Dat laatste is ook wel nodig, want na afloop ontglipt Sylvia Witteman een welgemeend "Vonden jullie het ook zo kut?", en zover zit de columniste niet naast de waarheid.
Marc Almond mist regie. Heb je die nodig dan voor een rockshow? Hij wel. Zijn theatraliteit in gebaar en kenmerkend onvast vibrato mag schmierend uit de bocht vliegen en zelfs bij vlagen vals worden, Almond wil eigenlijk overkomen als een lichtelijk duistere, maar warme bard: een crooner met de nodige glam en panache. Dan helpt het niet als je zwaar leunt op de minder gekende, maar vooral weinig vlees op de botten vertonende zwakkere broeders uit je forse catalogus. Zeker niet als die recente nummers van The Velvet Trail nauwelijks scherp in het hoofd of hart van de zanger zitten.
Wat de zaak ook niet bevordert, is een geluidsman die zo veel kilometers op de teller heeft dat zijn gevoel voor hoge tonen schier afwezig is. Die worden dus tot knetterende vlijmscherpte opgedraaid. Gitaar en stem razen rond, maar enige notie van bas wordt node gemist. En dat brengt je al meteen bij het podiumbeeld. Twee dames verzorgen achtergrondzang, een toetsenist, drummer en gitarist. Geen bas. Niet dat op snarenbroeder Neal X (van Sigue Sigue Sputnik) na de band iets in de melk te brokkelen heeft dat het meelopende tape'je overstijgt. Of je neemt een groep mee die echt kan spelen en levert een concert af zoals Gavin Friday tijdens zijn Catholic-tournee. Of je gaat een vaudevilleshow acteren met een backingtape. Plus, ook een no-go qua regie: op een groot scherm de videoclip projecteren waar je zelf in speelt. Je staat eronder, man!
De grillige show was dus vrijwel volledig inderdaad 'zo kut'. Toch weet Almond een amusante avond te brengen. Niet in het minst natuurlijk door braaf terug te blikken en oude Soft Cellpubliekslievelingen te spelen. Die zitten trouwens vocaal wel helemaal snor. Hij keuvelt wat, is blij met de aanbidding die hem ten deel valt en geeft zich volledig. Zelf noemt hij dat 'screaming and yelling', zoals in het ronkende 'Gutter Hearts', dat onbedoeld een tenenkrommend stukje gestuntel herbergt. Almond gespt een gitaar om. Paniek, want de akkoorden lijken niet meer op de hals te staan. Je vraagt je af of hij die hints nodig heeft, zo lastig zijn die paar rudimentaire akkoorden toch niet? Maar Almond moet naar het instrument kijken om ze te raken en pardoes vergeet hij te zingen. Of hij doet dat wel, maar laat het gitaarspel voor wat het is. Tja.
'Zo kut' dus. En toch weer niet helemaal. Een nummer eerder nodigt Almond Baby Dee uit. In 'My Heart's Come Home to Me' - dat extreem klein gehouden wordt door haar accordeon, zijn stem en spaarzame synthpiano - jagen de rillingen gierend over de rug. Dan laat Almond zijn brille alsnog warmbloedig en intens gelden. Noem het een schitterend cadeautje en een hoogtepunt van de avond. Tegelijk is het ook een regiefout. Immers: had Almond met Baby Dee de hele avond intiem en semiakoestisch gehouden dan was de jubel niet van de lucht geweest. Nu tekent hij met dit ene nummer het totale failliet door veel te veel zwakke momenten. Het had zo mooi kunnen zijn. Het mocht niet zo wezen. Maar toch: dat ene nummer en die stem...
Foto van shiver_shi (CC BY-SA 2.0) uit oktober 2008
http://www.kindamuzik.net/live/marc-almond/marc-almond/26209/
Meer Marc Almond op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/marc-almond
Deel dit artikel: