Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Uit de reeks ‘Zeg het met een metafoor’: denk aan een bos, een oerwoud. Overal bomen, alles groen. Op het eerste zicht zou je zo verdwalen. Alles ziet er immers eender uit. Tot je op een open plek een prachtige oude eik ziet. Plots wordt alles duidelijk. Deze eik is Maxïmo Park.
In het hedendaagse muzieklandschap stikt het van retrorockbands als Franz Ferdinand, Kaiser Chiefs, Bloc Party, Hot Hot Heat en The Strokes. Allen hebben ze een hype gemeen. Ook brengen ze feelgood uptempo rock met hier en daar een scherp kantje. Wat o wat maakt Maxïmo Park dan zo speciaal? Waarom worden ook zij omarmd, zij het in minder massale mate dan voornoemde collega’s? Is er dan nog steeds geen verzadiging in zicht? Geen lichte indigestie te bespeuren?
Voor de talrijk opgekomen fans in Le Botanique is er alvast geen twijfel mogelijk. Maxïmo Park is hot. Piepende oren zijn hier eerder het resultaat van gillende tieners (pijnlijk schel) dan van hun sympathieke idolen. De jonge Britten hebben duidelijk indruk gemaakt op hun vorige Belgische doortocht op Pukkelpop en Domino. Terecht, want waar komt zulke explosieve energie beter tot zijn recht dan op een podium in het aanschijn van talloze adorerende fans?
Met A Certain Trigger leverde Maxïmo Park een op KindaMuzik bejubeld debuut af. Korte eruptieve popsongs met hoge meezingwaarde in de geest van The Strokes en Franz Ferdinand, maar toch anders en origineel genoeg om de aandacht erbij te houden. Voor de ultieme Maxïmobeleving dient men echter op te staan, buiten te komen en zich naar een van hun optredens te begeven. Dat klinkt zeer vermoeiend, maar het is de moeite waard. Een herwaardering van de toch al erg geslaagde cd zal onvermijdelijk opkomen.
Maxïmo Park is zonder twijfel hip. Stijlvol geklede bandleden, een schichtig heen en weer bewegende frontman met een lekker Engels accent en een modieus kapsel. De door Franz Ferdinand met succes geïntroduceerde Ondanks-Alles-Toch-Bescheiden-Gebleven-policy heeft ook bij Maxïmo Park gehoor gevonden. De bandleden lijken versteld te staan van hun eigen succes en het musiceergenot spat van hun performance. Mooi toch, zulke oprechtheid. Eigenlijk is de hele show een hoogtepunt, maar kom, toch even enkele uitschieters vernoemen: ‘Once, A Glimpse’, ‘Graffiti’ en ‘Apply Some Pressure’. Dieptepunten: geen.
Maxïmo Park raast voor een dik uur als een vrolijke Katrina door Le Botanique. Geen enkel dipje, geen enkel saai moment. Lang geleden dat we dit nog hebben meegemaakt.
http://www.kindamuzik.net/live/max-mo-park/max-mo-park/11117/
Meer Maxïmo Park op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/max-mo-park
Deel dit artikel: