Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Micah P. Hinson heeft een turbulent leven achter de rug. Door een drugsverslaving bracht de Amerikaan een deel van zijn tienerjaren in de gevangenis door. Daarna had hij jaren geen dak boven zijn hoofd en was armoede zijn deel. Hij verhuisde naar Texas en schreef teksten over zijn ervaringen. Bij zijn doorleefde stem past de americanamuziek die hij componeert. De Texaan debuteerde in 2004 met Micah P. Hinson and the Gospel of Progress. In 2015 verscheen zijn achtste langspeler Broken Arrows.
Hinson treedt op in de Vondelkerk in Amsterdam. In de kerk heerst stilte en de bezoekers nemen een stoel. Achter in de kerk staat een bar met een tap. Enkele aanwezigen pakken rond 20:00 uur een eerste biertje. Op het podium ligt een gitaar, staan twee speakers en een microfoon.
Via de publieksingang komt Hinson precies op tijd binnen. Hij loopt naar het podium, kijkt bijna geschrokken naar het aantal mensen en gaat op een stoel achter op het podium zitten. Het wordt stil in de zaal. De bezoekers kijken naar een man op een stoel. De man op de stoel kijkt naar de bezoekers in de zaal. Na ruim een minuut komt Hinson naar voren en gespt zijn gitaar om. In tien minuten rommelt hij zich door vier nummers. In 'Seven Horses Seen' is er de breekbare, doorleefde countrystem en het zachte, klein gehouden gitaarspel. In 'Close Your Eyes' lijken het gitaarspel en de stem een eigen richting te kiezen en krijgt Hinson het niet voor elkaar het nummer op een juiste manier te beëindigen. Na de vier nummers pakt hij een stadskaart van Amsterdam uit zijn tas. Hij mompelt niet meer te weten hoe hij naar de kerk is gewandeld. "The fucking hotel seems lost and the company thinks I have a smartphone. Fuck."
Hinson is geen virtuoze muzikant en staat vanavond wat verloren op het podium. Bij moeilijke delen in zijn nummers speelt hij gewoon wat zachter, terwijl hij overgangen van coupletten naar refreinen zo gemakkelijk mogelijk houdt. Na de laatste regel tekst zijn alle liedjes in weinig of geen tijd afgelopen. Na elk nummer kijkt Hinson op een papiertje dat hij uit zijn kontzak trekt. Na dertig minuten schrikt hij. Hij vertelt twintig nummers te hebben opgeschreven en heeft het gevoel ze allemaal te hebben gespeeld. 'Stand in My Way' is daarna een song met drie regels tekst en eenvoudig gitaarspel. Hinson is dan op zijn best en overtuigt met gedreven zang en gitaarspel. Na ruim drie kwartier verontschuldigt hij zich. Hij vertelt voor een tournee niet te oefenen, niet de kwaliteit van "fucking Coldplay" te hebben en zegt dat bij elk optreden een aantal liedjes mislukt. Direct daarna speelt hij een mooie versie van 'This Land Is Your Land' van Woodie Guthrie.
Voor het laatste nummer bedankt Hinson de aanwezigen. Hij vertelt in een plaatsje in Texas te wonen, "people don't know the fuck what I'm doing. Because of you I can make a living and feed my family. Thank you. I hope this is a good ending to this evening. Be safe." Hinson speelt 'This Old Guitar', zwaait naar het publiek, pakt zijn jas en loopt langs het publiek naar buiten. Naast de buitendeur gaat hij onder een boom staan en steekt een sigaret op. De mensen lopen langs en hij hoort de Nederlandse commentaren, neemt nog een hijs van zijn sigaret en wandelt langs de mensen naar binnen om zijn spullen in te pakken.
Foto uit het KindaMuzik archief door Kenn Verstraeten
http://www.kindamuzik.net/live/micah-p-hinson/micah-p-hinson-1723/26632/
Meer Micah P. Hinson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/micah-p-hinson
Deel dit artikel: