Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na een droevige performance van voorprogramma The Bullfight is het de beurt aan de droeve liedjes van Micah P. Hinson. Zijn platen zijn goed gearrangeerde, donkere exercities door het vreemde landschap van het diepe zuiden van de Verenigde Staten. Vanavond is hij hier alleen. Hinson draagt zijn gitaar te hoog, hij is een anti-held pur sang.
Een jonge vent is Hinson nog, geboren als zenuwlijder in Memphis, Tennessee. Waar zijn vriendjes voor galg en rad opgroeiden, aan de drugs raakten en zichzelf voor hun kop schoten. Waar Jezus niemand nodig heeft en de rivier de Mississippi eindeloos doorstroomt.
Hinson heeft dit allemaal geregistreerd, zijn eigen verslaving aan pillen onder controle gekregen, en een veilig onderkomen gevonden in Texas. Maar zijn liedjes grijpen wel terug op de triestheid en kansloosheid die in Memphis, Alabama en omstreken voor het oprapen liggen. Van opener '2's & 3's' tot en met de reeks toegiften die hij dwars door Ekko's sluitingstijd heen speelt.
Onrustig stapt Hinson over het podium en af en toe kijkt hij over zijn schouder of zijn demonen hem niet in de nek zullen springen. Hij spreekt tussen zijn mooie liedjes door de zaal op een geestige manier toe. In sommige nummers haalt hij ineens hard en intens uit. Alles wel getimed en buitengewoon effectief. Dit is hoe een man alleen met een gitaar een zaal aan zijn voeten krijgt.
Foto uit het KindaMuzik archief, door Kenn Verstraeten.
http://www.kindamuzik.net/live/micah-p-hinson/micah-p-hinson/20238/
Meer Micah P Hinson op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/micah-p-hinson
Deel dit artikel: