Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met The Trials of Van Occupanther is het Amerikaanse Midlake verantwoordelijk voor één van de beste popalbums van 2006. Het is een magistrale plaat, die vol staat met dromerige, een tikje melancholische, popliedjes gemodelleerd naar het voorbeeld van Fleetwood Mac, Crosby, Stills, Nash and Young en - iets recenter - Mercury Rev met daarop de schitterende single ‘Roscoe’. Het Groningse publiek is op deze zondagavond massaal toegestroomd om een glimp op te vangen van de antihelden van de hedendaagse pop.
In de teksten blikt het sympathieke vijftal uit Dentan, Texas graag terug op lang vervlogen tijden. Die periode uit de geschiedenis dat de natuur nog niet onderworpen was aan de techniek, dat alles nog ongecompliceerd en overzichtelijk was. Van zo’n band verwacht je live natuurlijk geen samplers en synthesizers. Toch is dat wel waar het podium in Vera vol mee staat. Zelfs de viool van ‘Young Bride’ komt vanavond uit een klein, mechanisch doosje.
Reken bij Midlake niet op een spektakel; ondanks alle vernuftige apparatuur houdt de band het muzikaal en visueel graag simpel. Vijf mannen in ribbroeken en overhemden, uiterst serieus met hun vak bezig, wars van elke vorm van show en ongeveer de helft van de tijd gezeten op stoelen. Nee, een lust voor het oog is een concert van Midlake bepaald niet, vandaar ook de videoprojecties op de achtergrond. Toch is het in een tijdperk waarin pose en imago bijna belangrijker zijn dan de muziek een verademing om te zien dat er ook nog echte muzikanten bestaan. Songsmeden die het vooral te doen is om het creatieve proces.
Massaal is het publiek deze zondagavond toegestroomd om een glimp op te vangen van het vijftal. Aanvankelijk komt de samenzang tussen Tim Smith, Eric Pulido en Eric Nicholson niet helemaal goed uit de verf, maar gaandeweg het optreden gaat het een stuk beter, al wordt het niveau van het eerder dit jaar verschenen tweede album nooit bereikt. De mannen blijken stuk voor stuk behoorlijk introvert te zijn. Zelfs de titels van de nummers kunnen er amper vanaf. Geen haan die er vanavond naar kraait, want muzikaal is Midlake van wereldklasse.
De nummers van hun eerste album Bamnan and Slivercork leunen echter nog nét iets te veel op andermans geluid. Zoals ‘Balloon Maker’, dat akelig dicht in de buurt komt van wat Mercury Rev ook doet. Gelukkig reageert het publiek daarna enthousiast op ‘Roscoe’ en ook met een uitgeklede, akoestische versie van ‘Chasing the Deer’ en een lange versie van de toepasselijke afsluiter ‘Head Home’ – beide van hun tweede album - krijgt Midlake de handen stevig op elkaar. Glimlachend laat het publiek zich betoveren door de warme klanken. Een betere afsluiter van het weekend kun je je bijna niet wensen.
Foto's uit KindaMuzik archief.
http://www.kindamuzik.net/live/midlake/midlake-1897/14447/
Meer Midlake op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/midlake
Deel dit artikel: