Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Amerikaanse zanger/gitarist/pianist/bandleider/ Mike Keneally was weer even in Nederland. Voor een klein maar dolenthousiast publiek in de grote zaal van Paradiso gaf hij een kleine twee uur lang een bloemlezing van recent en minder recent werk uit zijn inmiddels omvangrijke oeuvre. Hierbij werd hij bijgestaan door zijn eigen bassist Bryan Beller, de Nederlandse drummer Marco Minnemann, en violist Herman van Haaren, lid van het Metropool Orkest, waarmee Keneally zijn eerste werk voor orkest opnam afgelopen jaar. Na een integrale versie van Keneally▓s 'mellow' album 'Wooden Smoke' over de PA stapten de vier muzikanten het podium op, om vervolgens een fantastisch optreden te geven waar de vonken bijkans vanaf spatten. Aanvankelijk speelde het geluid de band even parten (wat te wijten was aan het feit dat de grote zaal van Paradiso slechts met een beperkte hoeveelheid mensen is gevuld), maar na het prachtige en duizelingwekkende derde stuk 'Dolphins' is het publiek om, en terecht.
Het oeuvre van Mike Keneally is uiterst veelzijdig, want eigenlijk beheerst hij zo▓n beetje elke denkbare stijl die sinds de jaren ▓60 in de westerse muziek de revue is gepasseerd. Of het nu breekbare popliedjes zijn, complexe jazzy arrangementen, funky loopjes of scheurende cross-over, Keneally doet er wat moois mee. De virtuositeit waarmee hij zowel gitaar als piano speelt is hierbij geen doel op zich.
Hoewel een deel van het publiek hier ongetwijfeld voor komt, weet Keneally gelukkig zijn instrumentbeheersing te koppelen aan een goed gevoel voor melodie en songstructuren, wat maar weinigen gegeven is. In Paradiso bewees Keneally weer eens heel goed op eigen benen te staan als artiest en het is jammer dat de zaal van Paradiso niet wat meer gevuld was met publiek.
De uniciteit van het optreden wordt benadrukt wanneer Keneally verklaart dat dit de eerste en tegelijkertijd ook het laatste optreden in deze bezetting is: het publiek is getuige van een wereldtournee van één avond, stelt hij grappend. Dat er af en toe wat schoonheidsfoutjes gemaakt worden, is de heren vergeven. Dit werd gecompenseerd met een overdosis enthousiasme en virtuositeit, waarbij met name Keneally op gitaar en drummer Marco Linneman elkaar naadloos aanvoelden en unisono passages speelden,waarbij ze lekaars gedachten konden lezen.
De duizelingwekkende breaks en melodieuze gitaarloopjes die beide heren tevoorschijn toverden waren een feest voor oog en oor. Wanneer na een omvangrijke en uitputtende set (zowel voor de band als het publiek) de band het podium betreedt voor een dampende toegift waarin niet ИИn, maar twee versies van Frank Zappa▓s beruchte 'Black Page' worden gespeeld, is iedereen tevreden.
http://www.kindamuzik.net/live/mike-keneally-band/mike-keneally/10820/
Meer Mike Keneally Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mike-keneally-band
Deel dit artikel: