Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De macht van het witte doek is groot, zo blijkt vanavond in Paradiso. Het gros van het publiek in de zaal, van piepjong tot lichtbejaard, moet de film Broken Flowers van Jim Jarmusch ooit hebben gezien. De qua sfeer unieke nummers uit de jaren zestig die de film begeleiden zijn van de hand van Mulatu Astatke. De herinnering aan die avond in de bioscoop ligt ten grondslag aan een breed gedeelde nieuwsgierigheid naar een mysterieus concert van de grondlegger van de Ethio-jazz.
Als een vriendelijke charmeur op leeftijd groet één van Afrika's grootste bandleiders zijn publiek. Hij kondigt aan dat wat hij vanavond gaat doen deels geïnspireerd is door muziek uit de Egyptische Koptische kerk. Verder vraagt hij de aanwezigen of ze een zekere film gezien hebben. "Jaaaahh!" klinkt het luidkeels. Vlak daarna gaat Astatke los op het instrument waarmee hij naam heeft gemaakt in de jazzwereld: de vibrafoon. De metalen latjes zijn nog altijd zijn grote liefde: vertroetelend lijkt hij tegen ze te fluisteren wanneer hij ze bespeelt. Toch komt het geluid dat zo kenmerkend is voor Astatke's muziek te midden van een grote band in een dito zaal helaas een stuk minder uit de verf dan op zijn albums het geval is.
De band die Astatke vandaag bij zich heeft is een jonkie in vergelijking met de meester zelf. Toch hebben The Heliocentrics, die met hun vrije filosofie en werkwijze in de voetsporen treden van grootheden als Sun Ra en David Axelrod, in korte tijd een flinke reputatie weten op te bouwen. Het is dan ook de vraag of dit vrije denken een vlotte samenwerking met een gevestigde, zelfverzekerde veteraan niet in de weg zal gaan zitten. Daar lijkt het soms even op tijdens het spelen van een nummer als 'Yegele Tezeta' waarin de trompet en saxofoon even geheimzinnig, maar ook precies hetzelfde klinken als op plaat.
Later wordt gelukkig duidelijk dat er voor The Heliocentrics een rol is weggelegd die heel wat groter is dan die van begeleidingsband. Indrukwekkend zijn vooral de virtuoos en meeslepend spelende cellist en het samenspel tussen gitaar en basgitaar. Astatke staat nog slechts fysiek centraal. Muzikaal gezien is iedereen op het podium even belangrijk. En het geheel staat onder leiding van Heliocentricspercussionist Jack Yglesias. Laat de oude Mulatu of Ethiopia maar spelen en glimlachen naar zijn publiek.
http://www.kindamuzik.net/live/mulatu-astatke-the-heliocentrics/mulatu-astatke-the-heliocentrics/18328/
Meer Mulatu Astatke & The Heliocentrics op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mulatu-astatke-the-heliocentrics
Deel dit artikel: