Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
My Bloody Valentine heeft een legendarische status; niet in het minst vanwege het album Loveless, dat geldt als het beste voorbeeld van de zogenaamde shoegazersound. De band is officieel nooit uit elkaar gegaan, maar geeft in de jaren na de tournee in het kader van Loveless nauwelijks een teken van leven, totdat Kevin Shields en de zijnen in 2007 sporadisch op de planken verschijnen. Ook dit jaar trekt My Bloody Valentine eropuit voor een handvol concerten, afsluitend met het door de groep zelf gecureerde ATP Festival.
Aangezien de band weinig live speelt, maar wél werkt aan nieuw materiaal, kan een paar dagen repetitie van de festivalset geen kwaad. De Effenaar heeft de eer voor het eerst in vele jaren een Nederlands concert (het enige in een zaal in Europa op het vasteland bovendien) te mogen ontvangen. Bezoekers worden gewezen op extreme volumes en extreem licht; oordoppen worden aan de deur uitgedeeld.
Een ziedend hard, maar opvallend fraai gebalanceerd geluid rolt vanaf de eerste drumklappen als een tornado door de zaal. Riffs buitelen over elkaar heen en weven een fuzzy amalgaam als een warme deken waaroverheen de drummer veelal simpele, maar doeltreffende ritmische accenten drapeert. De zang delft nogal het onderspit, al wordt dit euvel na wat live-gesoundcheck halverwege aardig ondervangen.
My Bloody Valentine is aanvankelijk bepaald niet scherp bij de les, maakt nogal wat foutjes en lijkt te zoeken naar de juiste livevertaling van het met nogal veel technische (opname)foefjes opgesierde Loveless. Het ruwere werk van de eerdere platen of ep's komt stukken beter uit de verf. Interactie met het publiek is er niet. Dat mag zich vergapen aan vloeistofdia-achtige projecties en zo nu en dan knetterend licht, maar bijzonder extreem is de lichtshow niet. Het volume daarentegen laat nimmer af en zeker in de finale wordt de storm aan shoegazernoiserockdistortion tot in extremis opgevoerd.
My Bloody Valentine jakkert in een dik uur dwars door de bandcatalogus heen en heeft al met al een louterende uitwerking. De riffs blazen door het hele lijf en bewijzen direct waar menige groep de mosterd gehaald heeft. Zo'n legendarische act live in actie zien, horen én ondergaan in een zaal als deze met deze technisch prima installatie is dan ook een genot voor lichaam, geest, hart en ziel. En toch: waar je My Bloody Valentine zélf legendarisch mag noemen, zo is deze show dat toch net niet. Het is dan ook 'slechts' een openbare repetitie, dus alle kans dat de aanstaande festivalshows wél van volledig monumentale klasse zijn.
http://www.kindamuzik.net/live/my-bloody-valentine/my-bloody-valentine/18671/
Meer My Bloody Valentine op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/my-bloody-valentine
Deel dit artikel: