Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tien minuten. Meer tijd was er niet nodig om het concert van N*E*R*D in de Melkweg uit te verkopen. Aan de ingang van de Melkweg werd er net niet gevochten om kaartjes te bemachtigen. Velen moesten teleurgesteld afdruipen en hun heil dan maar op de zwarte markt gaan zoeken, waar vlotjes 150(!) euro betaald werd voor een ticket. Was het dat waard?
Voor het voorprogramma, Star Trak-protégés Spymob, zeker niet. De jongens uit Minneapolis hadden een paar aardige, funky deuntjes, maar uit het clichéstraatje waar ook Ben Folds Five en Jimmy Eat World zich soms durven begeven, raakten ze nooit. Het publiek - veel hippe twintigers en dertigers, veel trucker-petjes, meer vrouwelijk schoon dan op de gemiddelde Motörheadshow - maalde er niet om. Want iedereen was natuurlijk gekomen voor N*E*R*D en het fenomeen annex frontman genaamd Pharell Williams.
Opkomend in een volledig kaki outfit startte N*E*R*D (zonder mede-Neptune Chad Hugo) furieus en bombastisch met twee nieuwe nummers uit de nieuwe cd Fly or Die (releasedatum: 22 maart). Spymob transformeerde van een lauwe funkpoprockband tot een vuurspuwende rockmachine en zou de rest van het concert een uiterst solide band vormen voor de vocale capriolen van Pharell en Shay.
Als een artiest zijn publiek de helft van het optreden op nieuwe songs trakteert, dreigt het publiek wel eens de aandacht te verliezen. Zo niet bij N*E*R*D: de nieuwe songs klonken zo goed en overtuigend dat ze onthaald werden als publieksfavorieten. Faut le faire!
'I Love the Way She Dances' klonk als een song die Michael Jackson vergat op Off the Wall te zetten. 'Jump' was dan weer rock met weerhaakjes en 'Trasher' schopte wild om zich heen. Pharell had er duidelijk zin in en marcheerde, sprong rond, danste en nodigde bij de nieuwe single 'She Wants to Move' enkele dames uit het publiek uit om hetzelfde te komen doen op het podium.
Met 'Brain' werd een eerste keer uit het fantastische In Search of… geplukt. Rasperformer Pharell zong de sterren van de hemel, rapte snel en snedig en beatboxte zich op het eind van de nummer naar de intro van 'Run to the Sun' dat luidkeels meegezongen werd door een uitzinnig publiek. De Melkweg leek even qua samenzang het Nationale Zangfeest naar de kroon te steken. Iets wat ook bij 'Provider', 'Let's Stay Together' en afsluiter van de reguliere speeltijd 'Frontin'' het geval was.
Na een korte pauze, een uitreiking van een gouden plaat en een nieuw nummer trok Pharell zijn shirt uit en gaf daarmee de aftrap voor een zinderende finale. De Melkweg ontplofte net niet bij de intro van 'Rock Star' en brulde extatisch mee met Pharell's aanklacht "You think the way you live is okay / You think posin' / Will save the day". Wanneer daarna als laatste bis 'Lapdance' de zaal werd ingezwierd, konden wij Pharell alleen maar gelijk geven "I'm an outlaw / Quick on the draw / Somethin' you've never seen before". Zoveel klasse is inderdaad zelden te zien in een concertzaal in uw buurt.
N*E*R*D leverde een memorabel optreden af in de Melkweg en legt de lat voor de concurrentie hoog. Heel hoog.
http://www.kindamuzik.net/live/n-e-r-d/n-e-r-d/5253/
Meer N*E*R*D op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/n-e-r-d
Deel dit artikel: