Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Alle belangrijke dj’s van de BBC lopen ermee weg. De grootste van hen, wijlen John Peel, nodigde het electropopduo zelfs tot drie keer toe uit voor zijn fameuze Peel-sessies. Ook Amerika houdt nauwlettend in de gaten wat er daar in het verre Amsterdam allemaal gebeurt. Zo kan het dat David Lingerak en Martine Brinksma inmiddels op het prestigieuze South By Southwest festival in Austin, Texas te gast waren.
Hoe frustrerend is het dan dat het in Nederland nog steeds niet wil lukken? Als ze hier op een groot podium staan, is het steevast in het voorprogramma van of als onderdeel van een package deal. Hetzelfde lot dat ook andere Transformed Dreams bands als Zea en Seedling vaak treft.
Eerder dit jaar verscheen op dat label Persils heel behoorlijke tweede album Comfort Noise. Helaas is het ook ditmaal niet genoeg voor een hoofdpodium. Tenminste, niet in Vera, de club waar ze de afgelopen jaren al twee keer eerder stonden. Acht nummers spelen ze vanavond, twee van hun in 2004 verschenen debuutalbum Duotone, drie van Comfort Noise, een van de tussentijds verschenen ep Tune Up, en twee nieuwe. Een van die nieuwe, ‘Living is Easy’, is speciaal geschreven voor een verzamelaar met daarop vijf Nederlandse en vijf Engelse bands die komende week wordt gepresenteerd tijdens het Hit The North-festival in Leeuwarden.
Wat op plaat lekker knispert en sprankelt, mondt live al snel uit in eenvormigheid. Door de drumcomputer blijft alles bovendien hangen in hetzelfde ritme. Omdat er ook weinig variatie in Brinksma’s zanglijnen en hoge vocalen en Lingerak’s gitaarspel zit, ligt verveling onherroepelijk op de loer. Live zou je van de speelse electropop van Persil juist energie moeten krijgen, vanavond is dat zeker niet het geval. Ook de geweldige afsluiter ‘Light Up My Life’ brengt daar geen verandering meer in.
Het vijftigkoppig publiek staat er maar wat verloren bij. Getuige de ultrakorte set van slechts een half uur, hebben Brinksma en Lingerak er zelf ook niet zoveel zin in. Waarschijnlijk speelt bij hen onbewust de gedachte dat het in Engeland toch beter toeven is. Waarom dan toch een toegift wordt gespeeld? Omdat het er bij een ‘professionele band’ nou eenmaal bij hoort. Niet dat er in Vera ook maar iemand op zit te wachten. Dat grote podium lijkt ineens verder weg dan ooit. John Peel had het zo graag anders gezien.
http://www.kindamuzik.net/live/persil/persil/14246/
Meer Persil op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/persil
Deel dit artikel: