Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op 5 december 2007 strooit Zwarte Piet niet alleen met pepernoten, maar ook met hardcorebandjes. De Persistence Tour is de voortzetting van de door Eastpak gesponsorde Resistance Tour. De ervaring is duidelijk af te lezen aan de strak geregisseerde show. Geen band loopt uit, geen optreden begint te laat, het geluid is hard maar helder en iedereen weet zijn plek.
Helaas weet de organisatie dat niet. Hierdoor begint een zowel in beeld als geluid interessanter Ringworm voor een wat saai Death Before Dishonour. De bijtende en spugende metalcore van de oudgedienden Ringworm (in uiterlijk meer een vuige southernband) is vele malen interessanter dan de platgebaande hardcorewegen van de relatieve nieuwkomer Death Before Dishonour. Ringworm had wel een paar plaatsen naar boven gemogen op de bill.
Ze hadden zelfs nog boven Sworn Enemy gemogen, alhoewel die laatste vooral door zijn werkethos de plek in de middenmoot wel heeft verdiend. En het uitkomen van nieuweling Maniacal komt dan ook erg gelegen. Zanger Sal Lococo is misschien niet zo gek als zijn achternaam doet vermoeden, schreeuwen kan het heerschap wel. De gitarist mag de wisselbeker voor meest lelijke gitaar meenemen. Het lijkt wel of de plank rechtstreeks uit The Flintstones komt.
De meest verrassende band is misschien wel Evergreen Terrace (foto links). Niet alleen door een uitstekende wisselwerking tussen cleane zang en brul of de hakkende hardcoreriffs met shoegaze-achtige gitaarecho's, maar vooral ook door de wat slungelige zanger met halflang blond haar. Vreemd is dan wel dat die band de minste bijval krijgt van het publiek.
De avond lijkt opgedeeld in een eerste divisie en een eredivisie. Ignite luidt de start van de eredivisie in. Veel materiaal van Our Darkest Days aangevuld met krakers uit het verleden, zoals het onvermijdelijke 'Embrace'. Zanger Zoli is goed bij stem, maar vermijdt wel wijselijk de hoge tonen.
Iemand die alle tonen beter kan vermijden, is Roger Miret, zanger van Agnostic Front. Hoeveel credibility je ook hebt opgebouwd, wanneer je alleen nog maar kan klinken als een aangespoelde zeehond moet je je conclusies trekken en stoppen. Dat geldt ook voor de andere bandleden. Agnostic Front is een mooie herinnering, maar geen levenswaardige band meer.
De fakkel kunnen ze beter overdragen aan James Jasta en consorten van Hatebreed (foto boven). De band is niet alleen een van de populairste hardcorebands van vandaag, maar ook een van de meest verwoestende. Het geluid, de show, de publieksreactie, de stem: alles aan Hatebreed straalt urgentie, strakheid en vakmanschap uit. Hatebreed heeft zich binnen tien jaar tijd gevestigd als een van de belangrijkste metal/hardcorebands in de scene én daarbuiten.
Een waardige afsluiter van een sinterklaasavond vol lekkers en een enkele roe.
http://www.kindamuzik.net/live/persistence-tour/persistence-tour/16369/
Meer Persistence Tour op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/persistence-tour
Deel dit artikel: