Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De spreker van dienst kondigt het gebeuren aan als een familiekwestie. En dat is het natuurlijk wel. Antwerpen verwelkomt Peter en Caspar Brötzmann, vader en zoon en in die hoedanigheid vertegenwoordigen ze twee generaties van de Europese muzikale avant-garde. Peter is reeds vanaf de jaren zestig onafgebroken bezig met vrije jazz op zijn eigen manier in te kleuren. Tegenwoordig treedt hij steeds vaker op. Ruim een jaar geleden stond hij met William Parker en Hamid Drake op hetzelfde podium en nadien deed hij België nog aan onder het mom van Sonore (samen met Mats Gustafsson en Ken Vandermark) en het Peter Brötzmann Chicago Tentet dat naast Brötzmann bestaat uit het kruim van de Chicago freejazzscene aangevuld met enkele Scandinaviërs. Zoon Caspar maakte vanaf halfweg de jaren tachtig furore met Caspar Brötzmann Massaker waarmee hij noise en gitaargeweld een heel nieuwe invulling gaf.
De verwachtingen zijn dus hooggespannen en het is wel enigszins raar opkijken als Caspar met een basgitaar het podium opgewandeld komt. Peter heeft als vanouds een setje van twee saxofoons bij - altsax en tenorsax - waartussen hij afwisselt. Het duo komt wat stroef op gang. Peter blaast zich rustig in terwijl zoon Caspar minimale, abstracte geluiden uit zijn basgitaar tovert. Het tweetal tracht muzikaal op elkaar te reageren maar verder dan het elkaar in zachte en hardere passages volgen zit er in het begin niet in. Als er één iemand is die daarbij de aandacht opeist is het wel vader Peter die zijn saxofoon perfect beheerst en vakkundig tussen rust en energieke experimenten manoeuvreert. Zoon Caspar staat er maar wat bij zonder iets essentieels bij te dragen.
Maar gaandeweg verandert er iets. Caspar mept akkoorden uit zijn bas en vanaf het moment dat hij zich meer en meer concentreert op de melodieën en de ritmes begint het op iets te lijken. Vader en zoon bereiken een harmonie waarin beide partijen een meerwaarde bieden en daar is het tenslotte bij een duo toch om te doen. Zoon Caspar draait aan de schroeven van zijn bas om zo extra variatie in de toonaarden te brengen. En ook al werkt dit best aardig, toch blijven de nummers blijven inwisselbaar. Van een familie die al decennia lang op het scherp van de snede leeft verwacht je toch iets meer.
Foto uit het KindaMuzik archief.
http://www.kindamuzik.net/live/peter-caspar-br-tzmann/peter-caspar-br-tzmann/11300/
Meer Peter & Caspar Brötzmann op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/peter-caspar-br-tzmann
Deel dit artikel: