Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Waarom was Paradiso ook alweer zo legendarisch? Juist, omdat het er in de jaren tachtig wemelde van blowende en zuipende punkertjes wier ouders zich thuis met de handen in het haar zaten af te vragen wat er in godsnaam allemaal gebeurde in die kerk aan de Weteringschans.
Met PiL op het programma heeft Paradiso wel wat weg van die goeie ouwe tijd en aan de verlopen gezichten te zien moet een deel van het publiek de voormalige drugstempel van jongs af aan kennen. Ook de Engelse afgeleefden zijn aanwezig, want naast de nukkige kop van Michiel Romeijn bevindt zich die van de sikkeneurige techno-dj Dave Clarke. Verder ook hier en daar een glimlach trouwens, daar niet van.
Zanger Johnny "Rotten" Lydon kent zichzelf en het publiek maar al te goed en benadrukt dat door al jaren gelijksoortige dingen te schreeuwen. Een kleine bloemlezing: "Let the acid kick in!", "Question: is the Pope a nazi?", "Allah Akbar!" en over het mislukte optreden van Engeland op het WK voetbal: "Fuck Off Rooney!" Zo is Lydon meteen weer de anti-religieuze branieschopper uit de popencyclopedie van je grote broer.
Wanneer PiL meteen al begint met de grootste hit 'This Is Not a Love Song' en Lydon direct naar de drankfles grijpt, staan zijn oude fans toch even beteuterd te kijken. Zou het dan toch een wanvertoning worden? Gelukkig doet Lydon's stem wonderen. Behalve misschien Bryan Ferry in zijn beste tijd lijkt niemand theatraler en maniakaler te kunnen zingen dan de oude Rotten.
En ook zonder het kenmerkende geluid van topbassist en medeoprichter Jah Wobble is er weinig op de postrockers van het eerste uur aan te merken: houterige muziek, op de been gehouden door een simpele, monotone bas en van de vloer getild door scheurende en galmende gitaren.
Ondertussen komt er een handvol hits voorbij waaronder het tegen Malcolm Mc Laren gerichte 'Public Image' (Lydon vond achteraf dat hij zich als zanger van The Sex Pistols teveel door McLaren had laten stylen), dat ondanks diens recente overlijden natuurlijk gewoon gespeeld dient te worden.
Lydon's kritische publiek is tegen het eind van de avond – wanneer er voor het podium een kleine moshpit ontstaat – helemaal om. Voordat de Paradisogangers van het eerste uur het nog steeds in een lichte WK-kater gedrenkte Leidseplein opgaan, heeft Lydon nog een laatste oneliner: "Who needs the world cup when you've got PiL?"
http://www.kindamuzik.net/live/public-image-limited/public-image-limited/20422/
Meer Public Image Limited op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/public-image-limited
Deel dit artikel: