Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met een paar fijne neosoulplaten heeft Raphael Saadiq credibility verworven, nadat hij in de jaren tachtig van de vorige eeuw deel uitmaakte van het r&b-achtige jongensgroepje Tony! Toni! Toné! Saadiqs producties voor anderen, zijn bijbaan bij Prince en vooral het meesterlijke The Way I See It uit 2008 zetten de 45-jarige artiest uit Californië opnieuw op de kaart.
Saadiq heeft een nieuwe plaat gemaakt die bijna zo goed is als The Way I See It en Tivoli is stijf uitverkocht vanavond. Het verbazingwekkende is dat Saadiq niet verder werkt aan zijn faam als (neo)soulman, maar uitglijdt over zijn eigen star trip. Werkelijk elk nummer wordt eindeloos gerekt met oproepen tot publieksparticipatie, de handjes moeten in de lucht en er moet 'oh yeah' worden gezongen. Dit neemt al snel hinderlijke proporties aan.
De recente, grotendeels door Saadiq zelf volgespeelde platen hebben een subtiele sound en Saadiqs stem krijgt in de studio een scherp randje dat in de verte herinnert aan de jonge Stevie Wonder. Maar in het zwembad aan de Utrechtse Oudegracht verandert die muzikale souplesse in bruut gebonk, de snaredrums klinken als pistoolschoten en er wordt bij vlagen vals gezongen.
Een spannende opbouw kent de set evenmin. De mediocre opener 'Listen to the Music' van The Doobie Brothers zet de toon. Saadiq zingt anderen en Saadiq zingt Saadiq, maar zonder diepgang, want die ontbeert hij simpelweg, en zonder de inventiviteit die hij wel degelijk in zich heeft. Wanneer Saadiq informeert of de mensen in de zaal nog van hem houden, blijkt dit desondanks het geval: de handjes bewegen braaf als een golvend maaiveld.
http://www.kindamuzik.net/live/raphael-saadiq/raphael-saadiq/22170/
Meer Raphael Saadiq op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/raphael-saadiq
Deel dit artikel: