Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zou Redman eigenlijk wel in de Melkweg zijn? Na ruim drie uur naar de gouwe ouwe van de hiphop te hebben geluisterd, is het op het podium behalve een kort voorprogramma van het Nederlandse duo Masaca nog steeds stil. Schaars geklede dames die via de backstage ingang de zaal in wandelen, getuigen toch van enige aanwezigheid in de artiestenruimte. Iedereen blijft er rustig onder. Lang wachten hoort bij een hiphopoptreden.
Na middernacht verschijnt de hiphopartiest met een brede lach in de schijnwerpers. Hij doet het nog even rustig aan. Eerst de veters strikken, broek ophijsen en een slokje water drinken. De toeschouwers worden uit hun roes opgeschrikt met hetzelfde “are you here to party?!” waarmee Redman bekend werd bij het grote publiek in het schunnige ‘Dirrty’ van Christina Aguilera.
Sinds zijn eerste album in 1992 bij Def Jam verscheen, heeft Redman, geboren als Reginald Noble met alle bekenden uit de hiphop en R&B als Method Man, LL Cool J, D’Angelo en Snoop Dogg samengewerkt. Vorige maand verscheen na zes jaar de opvolger van zijn vorige album Red Gone Wild (Thee Album) mede geproduceerd door Erick Sermon en Timbaland.
Redman prijst na elk tweede nummer zijn nieuwe cd aan. Toch begint hij met de oldskool shit uit de jaren negentig. Samen met brullende DJ Kool van ‘Let Me Clear My Throat’ laat hij de zaal meespringen op fragmenten uit hits van de rap. Da Funk Doctor Spock zoals Redman ook wordt genoemd, grijpt naar zijn kruis en blijft grijnzen om de springende en blowende fans vooraan. Ondanks dat zijn laatste album net is verschenen, zijn de nieuwe tracks als ‘Freestyle Feestyle’ en ‘Put it Down’ al bekend bij dit gedeelte van het enthousiaste publiek.
Zijn met vlagen funky, ruige rap wordt steviger met ‘Da Funk’ en ‘Blow Treez', een ode aan Bob Marley en de wiet waar Redman en zijn crew bezeten van zijn. Maar de avond blijft hangen in een rafelige en rommelige woordenstroom van clichés over schatjes en stuff. Zo rauw en vurig als Redman op zijn albums klinkt met teksten vol goede getimede grappen wordt het deze nacht nooit. Behalve een fysiek hoogtepunt waar Redman twee keer vanaf het balkon in het publiek springt, ontbreekt de climax in de slecht verstaanbare raps.
Het achterste deel van de Melkweg zoekt nog maar eens naar de lange vloei. Redman maakt zich er na ruim een uur makkelijk van af door de nooit te vergeten plaatjes als van de Wu-Tang Clan op te zetten en een enorme spliff met het publiek te delen. Nog meer marihuana heeft dit optreden echter niet kunnen redden.
http://www.kindamuzik.net/live/redman/redman/15404/
Meer Redman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/redman
Deel dit artikel: