Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Death to California" brulde de Limburger Luc Dings van Sandusky in het voorprogramma van Reigning Sound. Greg Cartwright, frontman van die band uit Memphis, Tennessee, keek ontspannen en voorzichtigjes instemmend toe. Over Californië is men het eens. Er waren ook interessante verschillen te bespeuren op deze maandagavond in Utrecht.
Met gepaste trots - je hebt je naam toch maar mooi met Cartwright op één affiche - werkte Sandusky zich door een deels vernieuwde set. Er staan inmiddels heel wat kilometers op het tellertje van de toerbus, er is gesleept met apparatuur en er zal onderling wel 'es geruzied zijn, maar dit alles maakt de band alleen maar hechter. Het enige serieuze alternatief east of Texas voor Slobberbone speelt net als de bende rond Brent Best altijd en overal gepassioneerd. Toegewijd aan de rock-'n-roll en aan het publiek dat vermaakt moet. Ditmaal koos Sandusky ervoor country(punk)rockende nummers als 'Drunken Wedding' en 'Working Man's Lament' flink op te rekken, wat door het gierende orgeltje van Bob van Heur en de blazende rookmachine zowel auditief als visueel best een psychedelische belevenis was. Aardig detail: sologitarist Mathijs Peters van wie we nog net een omhooggestoken vingertje boven de rook uit zagen priemen.
Wie weet hoe snijdend heet het in Cartwrights geboortestad Memphis doorgaans is, begrijpt waarom deze vriendelijke muzikant zo verrekte cool is. Daar rest je domweg geen andere mogelijkheid. Op het podium echter gaat hij af als een goedafgestelde tijdbom. Rood in het gezicht, schuddend met zijn piekhaartjes smeekte en krijste deze blanke soulman zijn innerlijk eruit, zichzelf stroomstoten toedienend via zijn keihard versterkte Gretsch. Too Much Guitar inderdaad. Meer gitaar zelfs dan stem, maar wat maakte het uit. Aan het begin van de korte Nederlandse tournee, in Paradiso, was dat nog een beetje andersom. Inmiddels stak de set ook anders in elkaar dan een week geleden. Nog steeds vuurde de Reigning Sound de ene na de andere geweldige song de zaal in, waarbij nimmer de drie minutengrens werd overschreden. Zo kom je wel aan dertig nummers in ruim vijf kwartier.
Opwindendere garagerock dan 'We Repel Each Other' en 'Time Bomb High School' wordt er echt niet gemaakt. Het geheim van liedjesman Cartwright zit 'm ongetwijfeld in de soul-touch die zijn nummers kenmerkt. Een covertje van Sam & Dave hoor je al die bestudeerde gitaarrockertjes van nu niet zo snel spelen. En niet zo overtuigend. De Detroit Cobras misschien uitgezonderd, maar wie nam die band enige tijd onder zijn hoede? Cartwright dus. Wat een zegen hem een week lang in Nederland te gast te hebben. Het kan niet anders of er zullen snel een hoop nieuwe bandjes opgericht worden.
» Bezoek Sandusky's website
» Bezoek Reigning Sounds website
http://www.kindamuzik.net/live/reigning-sound/reigning-sound-sandusky/6564/
Meer Reigning Sound op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/reigning-sound
Deel dit artikel: