Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
REMF pakt op de openingsavond direct uit met twee grote namen: Ricardo Villalobos tijdens de Cocoonavond in Off Corso en Biosphere in de culturele bioscoop Lantaren/Venster. Aangezien de werkzaamheden voor het nodige brood op de plank ook op vrijdagochtend plaatsvinden, moeten de voormalige Chileen en zijn collega-dj Michel de Hey de nachtelijke uren zonder KindaMuzikdelegatie doorkomen. De dromerige ambientavond in Lantaren/Venster met Machinefabriek, Pierre Bastian en Biosphere valt niettemin prima te combineren met voldoende nachtrust. Sterker nog: het vormt een waardevolle opmaat hiervoor.
De Arnhemse Rutger Zuydervelt laat deze avond zijn Machinefabriek bestaan uit een gitaar, een mengpaneel, een effectenprocessor en een feedbackbox. Zuydervelt stapelt geluiden op elkaar, laag na laag. Hij start bijna onhoorbaar met de resonantie van zijn gitaar, vervormt deze onherkenbaar tot een dromerige strijkerspartij en laat daaroverheen steeds meer puzzelstukken op hun plaats vallen. Onder meer via een plectrum, brushes en zijn handen weet hij steeds nieuwe geluiden de zaal in te sturen, die variëren van etherische tonen tot grommende ruis. De eerste twintig minuten van zijn optreden weet hij een prachtige compositie neer te zetten. Het geheel doet vanwege de climax denken aan Godspeed You! Black Emperor, vanwege de repetitieve ambient aan de oude Aphex Twin en de vanwege de melancholie aan 1 Mile North. Na deze initiële explosie wendt Machinefabriek zich tot een meer industriële noiseaanpak. Door het ontbreken van een duidelijk thema weet dit een stuk minder te boeien. Het blijft wel een interessant fenomeen om naar te kijken en te luisteren, omdat de vele effecten tussen geluidsbron en hoorbaar resultaat een minutenlange vertraging kunnen oplopen. Het publiek zit dan ook doodstil: sommigen met gesloten ogen, anderen liggend, een enkeling slapend. Dat kan niet anders dan een compliment zijn voor Machinefabriek.
De Franse Pierre Bastien woont sinds de nodige jaren in Rotterdam en mag vanavond zijn eigen fabriek met machines laten horen aan het publiek. De opstelling van de man bestaat uit Meccano en huisvest diverse hendels, assen, wielen, veren en banden die op hun eigen manier tonen, bassen en percussie voortbrengen. Ook is er ook een kleine platenspeler die op diverse snelheden tonen afspeelt. De melodie komt voort uit een keyboard dat door een as met uitsteeksels wordt bespeeld. Pierre Bastien vervangt een keer of tien deze as, zodat er elke keer een andere melodie de zaal vult. Het hoogtepunt van zijn optreden is zijn gebruik van een gedempte trompet, waarbij het net lijkt alsof Nils Petter Molvaer een gastoptreden geeft in Wallace & Gromit. Net als bij Machinefabriek zorgt ook het optreden van Pierre Bastien voor een onwerkelijk gevoel. Dit komt in zijn geval omdat de muziek die zo overduidelijk mechanisch en koud gemaakt wordt, alsnog warm en menselijk klinkt. Na drie kwartier ontvangt hij een daverend applaus van het ademloze publiek.
Opmerkelijk genoeg voor een festival dat zich richt op elektronica verschijnt pas bij de laatste artiest een laptop ten tonele. De Noorse Geir Jenssen is even het ver boven de poolcirkel gelegen Tromso ontvlucht voor een Biosphere liveset in Rotterdam. De zaal puilt inmiddels uit, wat hem gezien zijn carrière en status niet misstaat. Met zijn Applelaptop en midicontroller pakt hij vanaf de uit Dropsonde gelichte opener ‘Dissolving Clouds’ een uur lang het publiek in met dikke lagen wollige, ijle ambient. Ook een beatloze versie van ‘Birds Fly by Flapping Their Wings’ en ‘Warmed by the Drift’ passeren de revue, afgewisseld met ouder werk.
Het aanwezige, veelal mannelijke publiek ondergaat de auditieve mummificering liggend, met gesloten ogen, slapend, met open mond of in bevroren staat. De exacte meerwaarde van Biosphere live is discutabel: veel meer dan licht gemodificeerde reproducties behelst het niet. Wat wel als een paal boven de fjorden staat, is de geschiktheid van het werk om in een verduisterde zaal met hard volume, goed gebalanceerd geluid en een massa gelijkgestemden te worden beluisterd. Na een uur geeft Jenssens laptop een harde klik en is het voorbij. Uitermate schuchter ondergaat hij het lange applaus, waarna hij snel de coulissen invlucht. Wat overblijft zijn tientallen mannen die zich verdringen rondom Biospheres tafel met laptop en keyboard. Een volwassen hand blijkt snel gevuld als het om elektronica gaat.
http://www.kindamuzik.net/live/remf/biosphere-pierre-bastien-machinefabriek/14436/
Meer REMF op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/remf
Deel dit artikel: