Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ook de laatste avond van de eerste editie van REMF staat barstensvol variatie. Wederom moeten er pijnlijke keuzes gemaakt worden, maar na lang beraad weet het KindaMuzik-persteam consensus te bereiken. Besloten wordt te gaan kijken naar Jahcoozi [foto rechts] en Kubus in Rotown, Noisia en Bad Company in Waterfront en Qbical in het Bootleg DJ Cafe. Grote afsluiter moet Deetron worden. De Zwitser staat diep in de nacht in Off Corso en is de laatste grote naam van het festival.
De start van de avond verloopt wederom ietwat chaotisch door een presentatieprobleem. Kubus zou volgens de website om negen uur beginnen, maar dit blijkt eigenlijk pas om elf uur te gebeuren. Niet getreurd, want dat vormt een goed excuus om het optreden van Jahcoozi te gaan bekijken. Het Berlijnse trio doet aan hiphop, grime, punk en electroclash, en heeft een zangeres die imponerend op het podium staat. Muzikaal is Jahcoozi leuk, maar onnodig repeterend. De melodieën zijn vaak hetzelfde en erg minimaal. Slechts sporadisch komt er echt een pakkend onderdeel voorbij. De vrouwen in het publiek maakt dat weinig uit. “Zo´n sterk, stoere vrouw met ballen! Daar moeten we er meer van hebben!”, verzucht er één. Of heteroseksueel mannelijk Nederland daar ook zo over denkt, is meer dan dubieus.
Na het vertrek van Jahcoozi betrekken Kubus en dj´s van het Drunken Lion Soundsystem de dj-boot. Drie man die stoere hiphop, breaks en house draaien, dat kan natuurlijk niet verkeerd uitpakken. De dj's hebben het zelf ook enorm naar hun zin en laten tijdens het draaien elkaar hard lachend de hoeken van de effectenprocessor en het mengpaneel zien. De mensen in het afgeladen Rotown weten wat hen te doen staat en dansen er dus vrolijk op los.
Om het huidige testosteronniveau nog verder op te krikken, wordt Waterfront met een bezoek vereerd. Daar moet namelijk het Groningse trio Noisia optreden. Momenteel vormen zij onbetwist de top van de drum 'n' bass-scene, terwijl ze en passant ook de charts op breaks- en housegebied bestormen. Dat moet dus goedkomen aan de Maas, maar niets is minder waar. Ook Noisia staat namelijk voor een verkeerd tijdstip aangekondigd, zodat wij per ongeluk tegen Maldini van Bad Company aanlopen. En alhoewel het publiek het allemaal prachtig vindt en danst alsof er een jackpot te winnen is, grossiert de Brit weer in clichématig gedraai. 'Airplane' van Sub-Focus, 'Jump' van TC, de hele back catalogue van Fresh en Pendulum, u kent ze wel. De zaal en locatie van Waterfront lenen zich gelukkig ideaal voor stoeremannendrum'n'bass, dus dat is dik in orde.
In het Bootleg DJ Cafe zijn de reguliere dj's vervangen voor Paul Hazendonk en de kopstukken van zijn Manual-label. Uit deze stal met talentvolle producers staat bij binnenkomst Qbical [foto links] achter zijn notebook en MIDI-controller. De laptopartiest brengt een dynamische set met veel variatie in melodieën en effecten, voortgeduwd door een constant spoor minimalbeats. Het enige nadeel is de locatie, want de muziek en bijbehorende dansvibe lijken niet helemaal op zijn plaats in het sta-en-praat-café Bootleg.
De laatste vierkwartsmaten tijdens REMF worden gepresenteerd door de Zwitserse Deetron. Met Twisted heeft de Zwitser menig huiskamer met technoplezier verblijd, en ook achter de draaitafels blijkt Sam Geiser goed te begrijpen hoe goede techno moet klinken. Hij draait opzwepende platen met veel melodie en stuwende beats, varieert in hoog tempo, gooit er bij tijd en wijle de nodige bekende classics doorheen, draait foutloos en valt eigenlijk nergens terug. Het publiek vindt het prachtig en reageert op elke break en hit.
Een goede pilot kan natuurlijk niet zonder evaluatie achteraf. Want wordt het Rotterdam Electronic Music Festival het 5 Days Off van Zuid-Holland? Wat in ieder geval helemaal goed zit, is de samenwerking tussen de verschillende clubs en podia. Overal is duidelijk het thema herkenbaar, en de programmering is zo gekozen dat iedere locatie ook een stijl muziek aanbiedt die overeenkomt met het eigen profiel. Ook zijn er bijna nergens rijen te bekennen en is 55 euro voor rond de honderd artiesten goed waar voor het geld. Daarnaast zorgen de vele workshops, exposities en discussies voor een voldoende breed pakket instrumenten om Rotterdam tijdelijk om te dopen tot het beoogde Electric City.
Minder leuk zijn de fouten in de programmering. Zeker mensen die een tijdsschema volgen om maar zoveel mogelijk leuke namen te zien, moeten daardoor verplicht optredens laten schieten. Het grootste euvel is vermoedelijk het ontbreken van een écht grote naam. Voor ingewijden is REMF een niet te missen evenement, maar valt ook de minder verslaafde mensenmassa voor Biosphere, Ricardo Villalobos, Extrawelt, Kevin Saunderson en Deetron? Hopelijk vindt er in 2007 de eerste échte versie van het Rotterdam Electronic Music Festival plaats, inclusief een kopstuk à la The Prodigy, Aphex Twin of The Chemical Brothers. De organisatie heeft in ieder geval bewezen dat prima aan te kunnen.
http://www.kindamuzik.net/live/remf/jahcoozi-kubus-bad-company-qbical-deetron/14446/
Meer REMF op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/remf
Deel dit artikel: