Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Nadat het Noorse Madrugada in 2007 wegens de plotselinge dood van gitarist Robert Burås uiteenviel, bracht frontman Sivert Høyem onder eigen naam nog drie albums uit met dezelfde warme melancholische muziek waar de band rond de eeuwwisseling zo beroemd mee werd. De laatste van deze albums, Endless Love, kwam eerder dit jaar uit en vanavond staat Sivert in Tivoli de Helling.
"Ik heb slecht nieuws: ik ben niet Sivert met een pruik en een dikmaakpak." Zo betreedt Mark Lotterman het podium, om het publiek naar eigen zeggen een half uurtje met zijn muziek te vervelen. Valse bescheidenheid: dat gebeurt namelijk niet. Knappe ambachtelijke singer-songwritermuziek en americanagitaarspel zorgen voor lovende reacties en er wordt melig en welgemeend gelachen om de droge geintjes van de Rotterdammer.
Dan is het tijd voor het goede nieuws: het is nu wél Sivert Høyem [foto's] die met band op de planken staat. De toon wordt al meteen gezet: de normaal zo sfeervolle en intieme Madrugada-ballad 'Majesty' wordt op een ongekend stevige en haast stadionrock-achtige manier ingezet. Het chaotische en onheilspellende 'Red on Maroon' overrompelt het publiek vervolgens en Sivert leunt als een op hol geslagen, kale Gandalf op zijn microfoonhouder, terwijl hij als een bezetene zijn woorden spuwt. Deze microfoonhouder zal het einde van de show overigens niet halen, want na 'Wat Tyler' ramt de zanger deze onder woest gegrom doormidden. Even later heeft hij spijt en laat hij toch maar een nieuw exemplaar oprukken. "Sorry, I was a little angry", laat een grijnzende Sivert weten. Het typeert de broeierige en met spanning geladen avond.
In een snikheet Tivoli de Helling houdt de bezeten en gejaagde sound het echter niet lang vol. De van parelend zweet blinkende biljartbal van Sivert spreekt boekdelen: het kan wat hem betreft dan ook wel een tandje rustiger. Madrugada-klassieker 'What’s on Your Mind' wordt van stal gehaald, waarin Sivert nog maar eens zijn mooie volle stembereik laat schitteren. Het akoestische 'Blown Away' - inclusief onheilspellende achtergrondprojectie van een grimmige figuur die de handen in doodsangst ten hemel heft - wordt gevolgd door het schitterende, ingetogen 'Ride on Sister', waarna de Noren kennelijk alweer genoeg zijn opgeladen voor luidere klanken. In de toegift is het magistrale 'The Kids Are on High Street' het prijsnummer en wanneer de heren een tweede keer terugkomen voor 'Moon Landing' is deze afwisselende avond compleet. "It won't be another four years 'till the next time", belooft Sivert De Helling. Laten we het hopen.
http://www.kindamuzik.net/live/sivert-hoyem/sivert-h-yem-mark-lotterman/25270/
Meer Sivert Hoyem op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sivert-hoyem
Deel dit artikel: