Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Neuro-rock noemen ze het zelf. Progpunk, zegt een ander. Welke naam je het beestje ook wil geven, feit is dat Skip The Rush met hun frisse combinatie van punk, emo en rock zich positief in de kijker speelt. Een Grote Prijs finale, de goed ontvangen EP Chaperone: Het gaat goed en de band is vol vertrouwen over de toekomst. Vanavond staan ze in een goed gevulde Melkweg.
Skip The Rush heeft al vaker in de Melkweg gestaan, maar nog nooit was het zo druk, herhaalt zanger Jaap een paar keer te veel. Jaap is geen groot redenaar, zoveel is duidelijk aan de wat kinderachtige manier van communiceren met het publiek. Hij is gelukkig wel een groot zanger en dat is wat telt. Zuiver, krachtig en af en toe eng hoog: de vergelijkingen met Coheed And Cambria zijn snel gemaakt, maar niet helemaal terecht. Skip The Rush heeft een eigen smoel, mede door de vreemde effecten en het gebruik van een chapman stick. De muziek zit intelligent in elkaar en wordt gespeeld door prima muzikanten. Ze hebben de nummers zorgvuldig uitgedacht en clichés worden angstvallig vermeden.
En juist daardoor lijkt het wel of de band niet echt loos durft te gaan. Het blijft allemaal te bedacht. Wat meer ongeremde energie zou de show goed doen. De band rockt wel ('Elephant Song' bevat bijvoorbeeld een wereldriff) maar het blijft te netjes. Neemt niet weg dat Skip The Rush een bovengemiddelde band is met bijzonder veel potentie.
Jammer alleen van die cameravrouw die als zesde bandlid gedurende het hele optreden over het podium banjert. Als je als band een homevideo wil laten maken, beperk het filmen dan alsjeblieft tot een of twee nummers. Maar ach, misschien worden die beelden nog wel eens zeldzaam als Skip The Rush zich zo blijft ontwikkelen.
http://www.kindamuzik.net/live/skip-the-rush/skip-the-rush-8038/8038/
Meer Skip The Rush op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/skip-the-rush
Deel dit artikel: