Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Social Distortion heeft de afgelopen drie decennia een legendarische status opgebouwd. Dat ze vandaag voor een uitverkochte zaal spelen, is dan ook verre van verwonderlijk. Aan twee Scandinavische bands de taak het publiek in de juiste stemming te krijgen. De avond opent met rechttoe rechtaan rock van The Durango Riot uit Zweden. Energiek proberen zij de nog niet gevulde zaal op te warmen. Het publiek blijft echter verkoeling zoeken buiten de Melkweg.
Landgenoten The Bones zijn best vermakelijk met hun aanstekelijke rock-'n-roll. Twee gitaristen en een bassist staan netjes op rij, en nemen beurtelings de zang voor hun rekening, of zingen gewoon met zijn allen. Een kunstje dat niet altijd meerwaarde heeft. Daarbij lijkt het kwartet nogal op de automatische piloot te spelen en oogt met name drummer Spooky tamelijk verveeld.
Social Distortion [foto's] trapt af met oudje 'The Creeps' en gooit er in één ruk door nog een stel klassiekers achteraan, waarin het punkgeluid nog de overhand heeft. Vooraan is het meteen een geduw en getrek van jewelste en al snel gaan de eerste shirts uit en komt menig tattoo tevoorschijn. Ook op het podium blijkt het warm. Gitarist Jonny Wickersham komt heel rock-'n-roll op in een zwartleren jackie, maar heeft daar al snel genoeg van.
Zanger-gitarist Mike Ness is niet alleen een hoop kilo's kwijtgeraakt, maar ook flink wat haar. Én overtollige eyeliner. Maar goed, het laatst overgebleven lid van de oorspronkelijke bezetting loopt dan ook al hard tegen de vijftig. Zijn uiterst karakteristieke geluid blijft een van de sterkste punten van de band, en vanavond is Ness opvallend goed bij stem. Ook kersverse drummer Atom Willard zet zijn beste beentje voor en blijkt een mooie aanwinst.
Social Distortion vindt volgens Ness niet alleen inspiratie bij bands als de Ramones en The Clash, maar ook bij muzikanten als Johnny Cash en Hank Williams. Om dat te onderstrepen komt er vanavond niet alleen - zoals gebruikelijk - een cover van Cashklassieker 'Ring of Fire' voorbij, maar geeft het Californische gezelschap ook een zeer geslaagde versie van Williams' 'Alone and Forsaken' ten beste.
De band speelt redelijk op safe met vooral het bekendere werk. Wel klinkt er een enkel nieuw nummer, zoals het toegankelijke 'Can't Take It with You'. Soms lijken de mannen wat vermoeid en ongeïnspireerd en halverwege zakt de set een beetje in. 'Story of My Life' beëindigt ten slotte wat dan misschien niet het meest bevlogen Social Distortionconcert ooit is, maar wél gewoon een mooie avond.
http://www.kindamuzik.net/live/social-distortion/social-distortion-the-bones-the-durango-riot/18873/
Meer Social Distortion op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/social-distortion
Deel dit artikel: