Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De laatste aanwinst van het Nederlandse indielabel Excelsior is een commerciële gladjakker. In een gecategoriseerde wereld is dat de stand van zaken. Het minste dat gezegd kan worden van Solo, het laatste project van J Perkin, is dat het een vreemde eend in de bijt is. Zo middle-of-the-road hoor je ze niet snel bij het label dat zijn huisstudio in Weesp heeft staan. Dat de band in zijn bio hiernaast ongeneerd aan namedropping doet, is overkomelijk. Maar wélke artiesten ruw uit het verleden worden getrokken, is werkelijk verbijsterend. De eigenzinnige folkzanger uit de zeventiger jaren Nick Drake, het legendarische folkpopduo Simon & Garfunkel en het tragische multi-talent Jeff Buckley; allen worden ze met terugwerkende kracht bezoeldeld. Werkelijk niks hebben dergelijke grote namen van doen met de Utrechtse band. Solo staat voor platgetreden poppaden. Op zich niet erg, maar het staat een band slecht om anders te doen voorkomen. En waarom zou je ook? Binnen dat enge kader van de conventies heeft Solo genoeg positieve albumrecensies mogen ontvangen.
Live is het duo dat Solo is, uitgebreid tot het viertal bas, drums, gitaar/zang en toetsen. De laatste twee rollen worden opgepakt door projectleiders J Perkin en Simon Gitsels. Perkin is, afgaande op het optreden, een frontman die weet hoe hij zijn liedjes moet brengen. Niet vaak zie je in Vera een zanger die zo zelfbewust en geconcentreerd het publiek toezingt. Gitsels bakte er een potje van. Zelfs deze oersimpele pianopartijen kon hij vanavond op verschillende momenten niet aan. Het plus- en minpunt tegen elkaar weggestreept, bleef er tamelijk weinig over.
Want op enkele nummers na is Solo verbazingwekkend obligaat bezig. De voorspelbare akkoordprogressies, de archetypische afsluitingen, de flauwe koortjes, het hoge la-la-la-gehalte, de zouteloze pianopartijen. De intensiteit waarmee het songmateriaal gebracht werd, kan dit manco niet voor iedereen verhelpen. Akkoord: een rijtje woord-voor-woord meezingende meisjes krijg je wel. Maar critically acclaimed word je niet snel. En toch: die positieve recensies. Daar moet snel een sociologisch onderzoek tegenaan gegooid worden. Want hier klopt iets niet.
fotografie: Saskia Rottinghuis
http://www.kindamuzik.net/live/solo/solo/7789/
Meer Solo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/solo
Deel dit artikel: