Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Mocht je bekend zijn met het songmateriaal van Teenage Fanclub en ze de afgelopen vijftien jaar hebben gevolgd, dan weet je dat deze band een constante factor is in de popmuziek. Daarbij perfectioneren ze voortdurend hun popsound, die al behoorlijk verfijnd is, en schuwen ze de melodie niet.
De veteranen uit Schotland verblijdden onder meer Rotterdam met een optreden. Reden van de tour is het onlangs verschenen album Man-Made. Sommige gelukkigen weten dat hun zwoele, potentiële instant-hits met eeuwigheidswaarde op het podium nog meer cachet krijgen: de band heeft een goede live reputatie.
Enkel schreeuwen om hits van de kraker Bandwagonesque zou de pareltjes van de laatste acht jaar, zoals Songs From Northern Britain, Howdy! en het eerder genoemde Man-Made, tekort doen.
De bandleden kwamen behoorlijk laat op; bij aanvangstijd bleken ze nog onderweg te zijn. De roadie, tevens songwriter, zag zijn kans schoon en verzorgde samen met de t-shirtverkoper (op bas) en de andere koffertjesdrager (op drums) een klein voorprogramma. Omdat dit plotselinge optreden zo spontaan en sympathiek overkwam, konden de folky clichés uit zijn mond - terwijl hij oppervlakkig zijn gitaar beroerde - worden vergeven.
Al met al maakte het lauwe voorspel over mountains, horizons en valleys de kleine twee honderd man in de grote zaal alleen maar hongeriger naar het hoofdprogramma.
Bij opkomst van de Schotse raspaarden bleek de tijd in al die jaren niet te hebben stilgestaan. De lome indie-poplosers met lange sluikharen veranderden in kortgeknipte IT-nerds, aangevoerd door Bill Gates zelf.
Tijdens de eerste paar nummers, vooral afkomstig van Man-Made en Grand Prix, leken de stoffige mannen op het podium niet te passen bij de soundtrack van mijn vakantieliefdes die ik opsnorkelde in de jaren negentig. Maar bij de inzet van het sixties-getinte ‘I Need Direction’ werd ik toch veroverd door de zuigkracht van Teenage Fanclub.
De band weet zich, met harmonie in spel en zang, begeesterd te presenteren. Toen daarna de beginrif van ‘Ain’t That Enough’ werd gestart, was ik als in Schotse handen.
Met nummers als ‘The Concept’ en ‘Starsign’ liet de band ook zien dat goede popmuziek gepaard mag gaan met de nodige humor.
Opvallend was dat het wat oudere werk wat simplistischer is dan het recente materiaal.
De kracht van het liedje is een ding, maar daar moeiteloos zoveel gevoel bij proppen is ware kunst. Deze Schotten beheersen die kunst. Het aan het eind uitgedunde publiek was minder onder de indruk. Jammer, want het schoolvoorbeeld van melodieuze popmuziek wordt dit jaar nergens anders meer gegeven.
http://www.kindamuzik.net/live/teenage-fanclub/teenage-fanclub/11147/
Meer Teenage Fanclub op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/teenage-fanclub
Deel dit artikel: