Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zu [foto linksonder] smeedt met saxofoon, basgitaar en drums een potente geluidsmix die door krachtige ritmes voortgestuwd wordt. Gezien het Italiaanse trio haast onafgebroken op tournee is en zich de laatste jaren veelvoudig in de kijker werkte met vele interessante samenwerkingen, is het geheel terecht dat ze door Mike Patton en de zijnen uitverkoren werden om hen op hun eerste tournee doorheen Europa te vergezellen.
Ook al kent Zu’s set hoogte- noch laagtepunten, toch overheerst de constante kwaliteit. De muzikanten zijn perfect op elkaar ingespeeld en de drie individuen gaan elk hun eigen muzikale gang zonder het eindresultaat uit het oog te verliezen. Drums en bas vormen hierbij de ruggengraat waarmee duchtig geëxperimenteerd wordt. Zu houdt immers niet van vaste structuren en hun muziek ontwikkelt zich op een organische manier. Twee opeenvolgende maten zijn bijna nooit volledig dezelfde. Zu is een synoniem voor muzikale energie en als er dan al eens een rustige passage weerklinkt, dan zijn bassist Massino Zu en saxofonist Luca T. Zu gedurfd met respectievelijk een schroevendraaier en twee mondstukken in de weer.
Fantômas-Melvins Big Band [foto rechtsboven] is een samenwerking tussen Fantômas en The Melvins. Daarbij wordt het werk van beide bands aan elkaars invloeden blootgesteld. Dit resulteerde eerder al in Millennium Monsterworks, een concertopname die dateert van nieuwjaarsnacht 2000. Helaas werden de Melvinsnummers op deze registratie vaak onrecht aangedaan door Pattons vocale spielereien. Intussen zijn we echter ruim vijf jaar verder en heeft het groepje muzikanten de formule gelukkig toch wat herdacht.
Tijdens een serene start weten een fluitende Patton en Ozbourne met ‘Sacrifice’ de typische Melvins-dreiging op te roepen. Vervolgens wordt er duchtig uit het oeuvre van Millennium Monsterworks geput. Patton houdt zijn spelletjes als het om Melvins-materiaal gaat grotendeels voor zichzelf en versterkt de dreiging met angstvallige klaagzangen. Dat de Fantômasnummers gewoon zoals anders klinken heeft natuurlijk te maken met het feit dat Buzz Ozbourne ook de gitarist van Fantômas is. Er passeren indrukwekkende versies van ‘Night Goat’, ‘Skin Horse’, ‘Hooch’, ‘Bit’ (Melvins), ‘Cape Fear’, ‘The Omen (Ave Satani)’, 'Spider Baby' en ‘Musthing with the Phunts’ (Fantômas). Het repertoire van beide bands wordt haast afwisselend aangesneden.
De meerwaarde van de samenwerking ligt niet echt in het versterken van elkaars oeuvre, maar wel in het feit dat de anders ongebreidelde Fantômas-gekte tamelijk strikt gekanaliseerd wordt en daardoor veel subtieler overkomt. Dit houdt natuurlijk niet in dat de samenwerking geen leuke neveneffecten zou vertonen. Zo is de medley waarbij materiaal van beide bands door de mangel gehaald wordt, zeker interessant en dat geldt ook voor de drumsolo waarbij Slayers David Lombardo (Fantômas) en Dale Crover (Melvins) beurtelings hun kunstjes mogen tonen.
Patton zou echter Patton niet zijn als hij ook niet even als een echte dirigent individueel zijn muzikanten zou aansturen. Halfweg het concert laat hij zich dan ook even gaan, en iedere interventie voorziet hij uiteraard nog van een specifieke vocale invulling.
http://www.kindamuzik.net/live/the-fant-mas-melvins-big-band/fant-mas-melvins-big-band-zu/12654/
Meer The Fantômas Melvins Big Band op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-fant-mas-melvins-big-band
Deel dit artikel: