Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het holle betonnen karkas van het Trouwgebouw is het decor voor de afterparty van de Amsterdamse Museumnacht (n8). Het is de beurt aan het huisteam 360 een programma neer te zetten waarbij de fans van het label Kompakt de vingers tot op het derde kootje aflikken.
Patrice Bäumel en Nuno dos Santos brengen met hun opzwepende platen het binnendruppelende publiek al aardig in de stemming. Een opjuttende speech later staat nieuwkomer Walls op het plankier. Vanuit Londen peuzelt dit tweetal uit een ruif die bol staat van de krautrock en spacy ambient, met een tik van de psychpopmolen. Melodieus en atmosferisch is het zeker wat dit indie-danceduo te berde brengt, maar op ietwat laag volume beklijft het werk in de livesetting nauwelijks. Het gevoel dat deze prima gelaagde elektronica beter zal gedijen bij thuisbeluistering resteert na afloop, al geven de twee na het eind van de set met intrigerende ritmische patronen nog een aardige dot gas.
Verrassend genoeg en gelukkig maar, kan The Field [foto] - ondanks livedrumgeweld van de bovenste plank - het gaspedaal voor het grootste deel van de set zelden vinden. Raffinement in de ritmes alom en voorman Alex Willner leidt The Field langs grootse vergezichten waarin minimale techno en shoegaze-achtige krautrock op elkaar stuiten. Als Tangerine Dream met een kekke vierkwartsbeat eronder soest The Field Trouw naar gelukzalige dromenoorden en ondertussen blijkt het goed dansen.
Rond de klok van drie in de nacht taalt echter hoegenaamd niemand naar climaxen in nuances en bij het uitblijven van massale publiekseuforie gooit The Field het roer dan jammerlijk om. Repetatieve patronen worden omgebouwd tot versnellingen en vertragingen, beats worden ingehouden, de leidende melodie jakkert voort en jawel: daar gaan de handen de lucht in en de mokerslagdrum die invalt doet de rest. Trefzeker en makkelijk scoren doet The Field laat in de show met het alom gekende, maar het minder bekende en bijna sleetse werk van Here We Go Sublime en Yesterday and Today blijkt ook live echter een weergaloze droomtoekomst te hebben.
Foto uit het KindaMuzik archief, door Rene Passet.
http://www.kindamuzik.net/live/the-field/the-field-walls/20872/
Meer The Field op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-field
Deel dit artikel: