Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Helden zijn ze geworden, maar vanavond kunnen we ze gewoon aanraken. Het is niet heel druk in Paradiso, dus iedereen krijgt de kans om dicht bij de mannen en één dame van The Gories en Oblivians te komen. Rond het aantreden van deze legendes is een heus Rawk-festival opgetrokken. Maar de andere acts zijn matig interessant (Crocodiles, Wooden Constructions), elders vaker te zien (!!!) of hebben net een vervelende plaat afgeleverd (White Denim).
The Gories [foto beneden] uit Detroit hebben naam gemaakt met minimalistische garageblues die hakketakt als een lopende band, niet toevallig ook een uitvinding uit de stad waar eens de auto-industrie floreerde. Nog steeds is drumster Peggy O'Neill de eyecatcher met haar onvoorstelbaar simplistische spel dat van boem-pats gaat, zonder roffeltje of enige andere variatie.
Mick Collins en vooral Dan Kohra werken zich in het zweet. De knallers van weleer, 'Going to the River', 'Nitroglycerine' en een stel andere oldies passeren de revue, maar de grote zaal van Paradiso ontbeert de sfeer van het Groningse Vera om echt recht te doen aan het fijne, kleine werk van The Gories, die op hun beurt de tent ook niet in de fik zetten.
Binnen het bestek van één liedje hebben de Oblivians [eerste foto] de afstand met de zaal overbrugd. Anders dan de pielende Gories, spugen en schreeuwen de Oblivians hun beste songs de ruimte in. De zaal reageert furieus en begint te pogoën, bier te smijten en met vuisten te zwaaien in de richting van Jack, Greg en Eric Oblivian.
Greg trekt het eerste deel van de set. Niet alleen zijn gitaar is ingeplugd, Greg staat zelf ook onder stroom. Als een bezetene jaagt hij zijn Oblivians-klassiekers erdoor. Van de keiharde punkers tot en met het gevoelige 'Live the Life'. Vooral die song geeft aan hoe diep het werk van deze groep uit Memphis in soul gedrenkt is. Dat ze er zo hard op los rammen, kan niet anders dan een poging zijn om die soul van zich af te schudden.
Jack heeft een half uurtje op de drums getimmerd, voordat hij met Greg wisselt die achter de kit plaatsneemt. Het is tijd voor Jacks Oblivians-tracks. Uiterlijk onbewogen mitrailleurt hij 'Sunday You Need Love', 'Trouble' en 'Strong Come On' de zaal in. Na Jacks optreden wil de zaal nog een paar toegiften. Deze Oblivians zijn nog steeds de top zijn in het garage-genre.
http://www.kindamuzik.net/live/the-gories-oblivians/the-gories-oblivians/18885/
Meer The Gories & Oblivians op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-gories-oblivians
Deel dit artikel: