Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat Scott 'Wino' Weinrich de wereld van de doom en stoner voor altijd heeft veranderd met zijn bands The Obsessed, Saint Vitus en Spirit Caravan mag inmiddels bekend zijn. Naast zijn nieuwe band Place Of Skulls (met Victor Griffin van Pentagram) bestiert hij ook nog eens The Hidden Hand. Een band die stoner en doommetal vermengt met de jaren tachtig-sound van Fugazi en Black Flag. En al even politiek geëngageerd is.
Dat Wino's positie als metalgrootheid onaantastbaar is bewees hij eens te meer door misschien wel de beste track van Dave Grohls Probot-album te voorzien van zijn bizarre teksten, soulvolle stem en loodzware gitaarspel. Zijn cultstatus was er echter ook debet aan dat de veertiger in de Batcave moest aantreden voor louter vast publiek. Publiek dat de goede man al jaren steunt. Incrowd. Bandleden en vrienden. Het debuut van The Hidden Hand, Divine Propaganda, is al een dik jaar uit en dus speelde het trio ook veel nieuw werk. Niets nieuws onder de zon overigens, de nieuwe songs borduren voort op het geweldige debuut. Het wat warrige geluid in de Bat Cave doen Wino's prachtstem (toch 's mans handelsmerk) helaas verdrinken in een mix die vooral zijn venijnige gitaarspel laat horen. Jammer dat nummers als 'Belleose Rhetorie' en 'Tranquility Base' daardoor niet helemaal uit de verf komen. Vooral meesterwerk 'Sunblood' heeft te lijden onder deze kwaal. Wino's stem gaat mij dit keer niet door merg en been en dat neemt, ondanks Wino's charismatische uitstraling toch veel weg van de intense beleving.
De goede man imponeert evenwel, ondanks zijn vandaag wat slordige gitaarspel. Maar vlak vooral zijn begeleiders niet uit. Drummer Dave Hennessy neemt zijn taak als menselijke heipaal uiterst serieus en laat horen dat hij een briljante gitarist is. Niet door een gitaar ter hand te nemen, maar door zijn perfecte gevoel voor timing waardoor Wino nooit achterom hoeft te kijken om die magische groove intact te houden. Hennessey speelt losjes en vooral nooit een noot teveel en is daarom de perfecte doomdrummer. Blijft over Bruce Falkinburg. Ofwel: een van de beste bassisten die ik dit jaar zag. Vol overgave stort hij zich in het doomavontuur met een souplesse die zijn weerga niet kent. De Clutch-producer mag dan koddig en rond ogen, als bassist valt niet met hem te spotten. Hetgeen hij vooral bewijst in de wat snellere nummers waarin hij ook regelmatig de leadzang op zich neemt en in zijn beleving in niets onder doet voor de meester aan zijn zijde. Na het optreden dwaalden de bandleden gezellig tussen het publiek om te praten en handjes te schudden. Het onderstreepte het intieme karakter van hun optreden andermaal.
http://www.kindamuzik.net/live/the-hidden-hand/the-hidden-hand/6566/
Meer The Hidden Hand op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-hidden-hand
Deel dit artikel: