Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kuifjes, omgeslagen spijkerbroeken en twee enorme honden die liggen te knorren onder de bar. The Seatsniffers zijn terug in dB's en doen weldra de betonnen vloer veren onder het ge-jive van de bezoekers. De opening van de avond ligt in handen van The Smokin' 45's [foto rechts], uit Zuid-Holland en niet te verwarren met een gelijknamige rootsband uit Detroit. Dit is de groep van Dusty Ciggaar, frontman van The Rhythm Chiefs, en twee olijke platte petten die luisteren naar de namen Ronald en Timothy.
Het trio klinkt als Johnny Burnette die ook zo'n leuk groepje had, destijds aan de andere kant van Memphis dan waar SUN was gevestigd. The Smokin' 45's spelen maar zo een uur vol dat voelt als een half uur. Eindeloos veel tracks uit het rijke verleden van rockabilly en hillbilly passeren de revue. En stijlvast ook. Zelfs Hank III en Tom Waits krijgen een beurt. De zang is niet altijd superspannend, maar het spel is goed en Dusty's Fender is een genot voor het oor.
Ze piepen wel, die twee bastaardhonden aan de bar, als iemand op hun staart gaat staan. Maar bijten doen ze niet. Het publiek bestelt koele flesjes bier en heeft even de tijd om het haar scherp in model te smeren. Rond elf uur - het tijdstip waarop elders in de stad de muziek zachter moet - begint de hoofdact in dB's. The Seatsniffers [foto boven] knallen er meteen in. Wie de groep een beetje gevolgd heeft, krijgt feitelijk ook niets dan klassiekers voor zijn kiezen.
Het is wel jammer dat het podium slecht belicht wordt. Bassist Bop de Houwer is moeilijk zichtbaar en saxofonist Roel Jacobs in het geheel niet. Natuurlijk is de kern van de band de dynamische drummer Pete de Houwer en zanger-gitarist Walter Broes. Maar The Seatsniffers zijn nu typisch zo'n groep van wie de som belangrijker is dan de delen. Ze bestaan vijftien jaar en ze zijn het beste wat arm België te bieden heeft.
Het geluidsniveau wordt flink opgeschroefd in de loop van de show. Broes informeert of iedereen het warm en vochtig heeft en houdt zijn band strak in de rails. Veel praten doen ze verder niet. Ze pompen en boppen aan één stuk door. Met bewerkingen van Alex Chilton en Charlie Rich en vooral veel eigen werk dat net zo authentiek en opwindend klinkt. Toffe show.
http://www.kindamuzik.net/live/the-seatsniffers/the-seatsniffers-the-smokin-45-s/20308/
Meer The Seatsniffers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-seatsniffers
Deel dit artikel: