Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Supergroep Them Crooked Vultures beleeft een crescendo qua zaalformaat dat van de Melkweg naar Lowlands gaat en, als de verrassing ervanaf is en iedereen inmiddels weet welke grootheden in de band zitten, naar de Bijlmerse bierhal. Die staat op een drukkend warme avond afgeladen vol wanneer Josh Homme, John Paul Jones en Dave Grohl (met hun sessiemakker Alain Johannes) het podium betreden.
Een uur eerder is dat wel anders. Vier energieke Ieren winnen de nog spaarzaam gevulde concertzaal met sympathieke charme en een oorverdovende storm aan postrock, gekoppeld aan mathrock en postmetal. Complexe ritmes, snoeiharde metalriffs, bizarre breaks; And So I Watch You from Afar blaast Red Sparowes en 65daysofstatic fiks het stof uit de oren. Ze spelen een halfuur, maar dat is ruim voldoende. Hoe overrompelend het bandgeluid ook is, al na een paar nummers blijken de hakkelende dynamiek en spetterende climaxen van de band op het voorspelbare en irritante af steevast hetzelfde stramien te volgen.
De voorprogrammashow zet de toon voor de avond; het volume staat op schedelsplijtend niveau en ook Them Crooked Vultures is niet grootmeesterlijk op het vlak van variatie. Debet daaraan is voornamelijk Josh Homme die een prima, maar nogal monotone zangstem heeft. Tot overmaat van ramp probeert hij die in zodanige bochten te wringen richting hogere regionen dat hij geen baken van zuivere zang is.
In een jamachtige losse sfeer passeren de nummers van de debuutplaat in een net wat losser en meer swingend jasje. Grohl blijft een werelddrummer, Homme gooit zijn melodieuze meesterriffs makkelijk uit de losse pols, maar het is Jones die zich als een ware topper manifesteert. Hij speelt toetsen, bas, gitaar en viool en weet op vele momenten, zonder ooit de boventoon te voeren, Them Crooked Vultures van een eigenzinnige twist te voorzien.
Zo'n riffmaestro als Homme, drumbeest als Grohl en breed inzetbare legende als Jones: je zou verwachten dat die het beste in elkaar naar boven halen en samen exponentieel beter zijn dan ieder apart. Ook dit concert broeit en smeult echter zozeer net onder de oppervlakte, zonder ooit tot een voldragen vuurzee te worden, dat het gevoel achterblijft dat er meer inzit dan het predicaat 'geweldige rockband' voor deze supergroep. Waar Queens of the Stone Age en Foo Fighters binnenkort weer aan de slag gaan, is het de vraag of die potentie ooit bewaarheid zal worden.
http://www.kindamuzik.net/live/them-crooked-vultures/them-crooked-vultures-and-so-i-watch-you-from-afar/20305/
Meer Them Crooked Vultures op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/them-crooked-vultures
Deel dit artikel: