Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat vooraf ging
In Amsterdam hangen her en der geheimzinnige posters, enkel met een afbeelding van een gier plus een datum en voorverkoopinfo voor een concert (?) in de Melkweg. Op de site van de popzaal enkel een reeks getallen bij de datum woensdag 19 augustus. Maar wie er een mobieltje bij pakt en de letters bij de getallen 8436 2766533 88588737 zoekt, kan al snel ontcijferen waar die reeks voor staat: Them Crooked Vultures.
Eigenlijk zou de combinatie van Josh Homme, John Paul Jones en Dave Grohl al genoeg moeten zijn voor een hype. Grohl bracht het hele project vier jaar geleden al eens ter sprake in een interview, maar de heren en hun gevolg doen er alles aan om de buzz tot buitengewone proporties op te blazen. Twitter-, Facebook- en MySpace-accounts zonder enige bruikbare informatie en Google Earthgadgets waarbij je aan de lengte- en breedtegraden kan zien waar de band zich op dat moment bevindt. Amsterdam heeft na Chicago (waar ze 9 augustus voor het eerst voor publiek speelden) het tweede optreden ooit van deze supergroep.
Polsbandjesgekte
Ook van de voorverkoop (één dag voor het concert) wordt een heel circus gemaakt: alleen tickets aan de kassa van de Melkweg, één per persoon, en alleen toegang in combinatie met een onbeschadigd polsbandje dat je ter plekke om krijgt. Alles tegen de zwarthandel? Het blijkt uiteindelijk geen "Amsterdam only"-feestje; van Rotterdam tot Hengelo komt men doodleuk twee dagen achter elkaar naar de hoofdstad om op basis van slechts enkele seconden uitgelekte muziek 40 euro uit te geven. Veel mensen lijken nauwelijks een idee te hebben waarvoor ze in de rij staan: "Ja, die gast van Nirvana speelt geloof ik mee, en die rooie van de Queens, dus dan zal het wel oké zijn."
Op de avond van het concert zie je links en rechts op en rond het Leidseplein zwarte stukjes plastic om de armen. Een glimlach of vette grijns als mensen het polsbandje bij elkaar opmerken en hun hand opsteken. Maar niemand hoeft zich buitengesloten te voelen; zelfs op de concertavond is het een half uur voor aanvang nog mogelijk om binnen te komen. Maar dan lijkt de Max toch echt vol. Amerikaanse toestanden: camera's zijn verboden en wie gesnapt wordt tijdens het filmen of fotograferen met een mobieltje, wordt er meteen uitgezet.
Showtime
Al die poeha is meteen vergeten als Josh Homme, Dave Grohl, John Paul Jones en tweede gitarist Alain Johannes om negen uur het podium oplopen. Een euforisch onthaal door een volle zaal – iedereen heeft wel een of meerdere helden in dat gezelschap. Iets beschrijven dat je voor het eerst hoort en ook niet terug kan luisteren is lastig, maar van alle afzonderlijke delen lijkt de invloed van Homme (en dan eerder Queens dan Kyuss) het grootst. Maar toch, het is anders. Meer stad dan woestijn, en bij vlagen wat Led Zeppelin-achtige momenten.
Veel lang uitgesponnen nummers met Song for the Deaf-achtige riffs, maar ook een handvol liedjes die zo tot een radiohit kunnen uitgroeien. Josh Homme doet halverwege de show een aparte solo-act, croonend als in een nachtclub, en onhandig dansend zonder gitaar om de nek. Zelden iemand zo ongemakkelijk zo cool zien doen. Een vreemd breekpunt in de set die ervoor en erna lijkt te golven tussen flink jammen en rechttoe rechtaan rocken.
Vooral voer voor de QOTSA-adepten dus. Maar zelfs als de muziek je (nog) niets doet, dit plaatje bij elkaar is legendarisch. Josh Homme als bevlogen solo-gitarist en de indrukwekkende ritmetandem John Paul Jones en Dave Grohl klinken samen met huurling Alain Johannes alsof ze al jaren samen op een podium staan. Alleen al geweldenaar Grohl met zijn wild zwaaiende manen achter de drumkit is een beleving: dan weer woest meppend, dan weer subtiel roffelend. Oneindig meer indrukwekkend dan elk moment waarop hij een gitaar vastheeft.
Een uur en twintig minuten ouderwetse concertbeleving, zonder oplichtende schermpjes in het publiek. Meteen na afloop bestormen een paar jongens het podium om hun helden te omhelzen, ontroerend en genant tegelijk. Het mag even, voordat de beveiliging ze terug de zaal in stuurt. Muziek en lichten gaan aan, geen toegift. Opgeklopt gedoe over de gedoodverfde surprise-act voor Pukkelpop en Lowlands of niet, hier staat een ultieme liveband voor oog en oor. Of het op de plaat ook zo indrukwekkend is, zal men in oktober kunnen beoordelen.
http://www.kindamuzik.net/live/them-crooked-vultures/them-crooked-vultures/19028/
Meer Them Crooked Vultures op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/them-crooked-vultures
Deel dit artikel: